Zawód miłosny?
Pułapka płci?
Te są najgorsze. Łamią skrzydła, ale zapewniam, że nietrwale.
Może trochę zbyt patośny ten wiersz, ale niezły.
Zrezygnowałbym z dopowiedzenia "jak ptak".
Niepotrzebne, bo treść i tak wyjaśnia.
Identycznie zrezygnowałbym z odrodzenia.
Bo nie wiemy czy odrodzony, czy uśmiercony
Odejmę co nieco i przedstawię moją wersję, Miśku.
Złapany w sidła
z pomiętymi piórami
krwawiącym okiem patrzę
w stronę nieba
ciebie już nie ma
odleciałaś w obojętności
wiara w nicość
dodała ci skrzydeł
ja też odlecę
już niedługo
w stronę przeciwną
byle jak najdalej
od twojego cienia
To całkiem dobre pisanie.
Dobre.
Mirek może się z tym nie zgodzić, a ja widzę postęp poetycki.
Poprawiam, żebyś zauważył mankamenty związane z nadmiarem słów.
dzięki za serdeczne słowo i ceene jak zawsze uwagi
wyrzucamto co zasugerowałeś
mam tylko kilka ledwie prób w bieli może kilkanaście
zdecydowanie wolę Jurku rymowane
z odległymi rymami
odrodzony pozdrawiam
a Mirkiem się nie przejmuję
coraz więcej ludzi widzi w moich słowach poezję
Muszę wyjaśnić coś jeszcze.
Wiersze nie powinny być zgadywankami.
Może zagadkami, ale rozumianymi różnie przez różnych czytelników.
Poezja powinna być wielowymiarowa.
Stąd metafory jako podstawowe narzędzie poezji.
Nie traktuję obecnie wierszy rymowanych przeciwstawnie do białych i wolnych.
A jednak cieszę się, gdy poeta zaczyna od form bardziej zamkniętych.
Poezja rymowana w różnych odsłonach uczy.
A my wciąż powinniśmy się uczyć.
Rozpoczynanie od wierszy białych nie jest przestępstwem.
Raczej pójściem na łatwiznę, która może zaprowadzić na manowce.
Powinniśmy zdobywać narzędzia poetyckie.
Ćwiczenia w umiejętności zdobywania swobody w zamkniętej formie dają nam takie narzędzia.
Reszta w czytaniu i sięganiu do źródeł.
Bardzo dziękuję Tobie Jurku za interesujący komentarz.
W moje twórczości wiersze białe to ledwie kilkanaście tekstów
w tym kilka , które jako tako nadają się do publikacji.
Oficjalnie preferuję wiersze jednak rymowane.
Jeszcze raz dziękuję Przyjacielu.
Maciek
Komentarze (9)
Pułapka płci?
Te są najgorsze. Łamią skrzydła, ale zapewniam, że nietrwale.
Może trochę zbyt patośny ten wiersz, ale niezły.
Zrezygnowałbym z dopowiedzenia "jak ptak".
Niepotrzebne, bo treść i tak wyjaśnia.
Identycznie zrezygnowałbym z odrodzenia.
Bo nie wiemy czy odrodzony, czy uśmiercony
Odejmę co nieco i przedstawię moją wersję, Miśku.
Złapany w sidła
z pomiętymi piórami
krwawiącym okiem patrzę
w stronę nieba
ciebie już nie ma
odleciałaś w obojętności
wiara w nicość
dodała ci skrzydeł
ja też odlecę
już niedługo
w stronę przeciwną
byle jak najdalej
od twojego cienia
To całkiem dobre pisanie.
Dobre.
Mirek może się z tym nie zgodzić, a ja widzę postęp poetycki.
Poprawiam, żebyś zauważył mankamenty związane z nadmiarem słów.
Jurek
.
wyrzucamto co zasugerowałeś
mam tylko kilka ledwie prób w bieli może kilkanaście
zdecydowanie wolę Jurku rymowane
z odległymi rymami
odrodzony pozdrawiam
a Mirkiem się nie przejmuję
coraz więcej ludzi widzi w moich słowach poezję
Maciek
Wiersze nie powinny być zgadywankami.
Może zagadkami, ale rozumianymi różnie przez różnych czytelników.
Poezja powinna być wielowymiarowa.
Stąd metafory jako podstawowe narzędzie poezji.
Nie traktuję obecnie wierszy rymowanych przeciwstawnie do białych i wolnych.
A jednak cieszę się, gdy poeta zaczyna od form bardziej zamkniętych.
Poezja rymowana w różnych odsłonach uczy.
A my wciąż powinniśmy się uczyć.
Rozpoczynanie od wierszy białych nie jest przestępstwem.
Raczej pójściem na łatwiznę, która może zaprowadzić na manowce.
Powinniśmy zdobywać narzędzia poetyckie.
Ćwiczenia w umiejętności zdobywania swobody w zamkniętej formie dają nam takie narzędzia.
Reszta w czytaniu i sięganiu do źródeł.
Wymądrzający się
Jurek
W moje twórczości wiersze białe to ledwie kilkanaście tekstów
w tym kilka , które jako tako nadają się do publikacji.
Oficjalnie preferuję wiersze jednak rymowane.
Jeszcze raz dziękuję Przyjacielu.
Maciek
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania