Znikaj wreszcie

Widziałem Ciebie znowu

Jeden jeszcze raz

Nie pierwszy na pewno

I nie ostatni tyle wiem

I nic więcej dzisiaj

 

Czuję jednak że nadchodzi

Dzień w którym zobaczę Cię

Ostatni już chyba raz

(Bo spojrzenia przez zatłoczoną ulicę

Nie liczą się już zupełnie)

 

Na dzień ten czekam niecierpliwie

Zupełnie jakby miał być pierwszym

Zupełnie nowym dniem

Mojego nowego życia

Mojego całkowitego odrodzenia

 

A więc znikaj już wreszcie

Niech nigdy Cię nie spotkam

I zacznę na nowo całkiem

Uczyć się jak mam żyć

I z kim powinienem

A z kim raczej nie

Budować relacje

 

Znikaj wreszcie

Znikaj

Znikaj wreszcie
Autor: Szymon Szczechowicz
Czytano 475 razy
Data dodania: 11.05.2016

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 9

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (16)

  • Lotta 11.05.2016
    Ooo Szymon... Na pewno zniknie niebawem... 5 :D
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    No miejmy nadzieję :) Dzięki!
  • O-Ren Ishii 11.05.2016
    Ode mnie też pięć. No i no... zniknie! :)
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    Dziękuję uprzejmie Ren :D
  • marcepanowypotwor 11.05.2016
    Dlaczego jak czytam to zawsze do głowy przychodzi mi mem? ._. Chyba odetnę sobie internet :(
    Adiós, bitch! :D coś czuję, że niedługo wypijemy za nowe początki...
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    Tak, oboje wypijemy najwyraźniej, mój drogi potworku :D Dzięki!
  • marcepanowypotwor 11.05.2016
    Wiersz przedni, zupełnie jakbyś rzucał urok albo zaklinał
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    marcepanowypotwor miejmy nadzieję, że moja magia zadziała :D
  • Billie 11.05.2016
    Musiałam przeczytać sobie kilka razy :) Świetny. Z czymś mi się skojarzyło.
    Bo spojrzenia przez zatłoczoną ulicę
    Nie liczą się już zupełnie - to jest dobre. Zostawiam 5 :)
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    Dziękuję uprzejmie! :)
  • Lucinda 11.05.2016
    Taka miła niespodzianka zobaczyć Twój wiersz zaraz po powrocie do domu, wydaje się, że to była dość długa przerwa od Twojego stylu. Wiersz mi się podobał, choć miejscami w słownictwie przypominał mi trochę prozę, na przykład pod koniec o relacjach. Jednak to w pewien sposób nadawało treści więcej takiej realności, na a całości, bardziej przypominało rzeczywiste słowa, które nie są puste, i łatwo wyobrazić sobie ich brzmienie. No i oby jak najszybciej ten dzień nadszedł. Zostawiam (jak zwykle) 5 i biorę się za matmę na koniec tego iście humanowego (prawie do przesady, zwłaszcza dla mat-fiza) dnia :)
  • Szymon Szczechowicz 11.05.2016
    Powodzenia Lucindo I Liryczna :D Dziękuję!
  • Lucinda 11.05.2016
    Szymon Szczechowicz, oj, przyda się. Trzeci dzień (wieczór, bo wczoraj i dziś przed 20 do domu wróciłam), a na 31 zadań mam 15 :D I ciągle mi złe wyniki wychodzą... Zastanawiam się, czy na pewno potrafię liczyć...
  • Niemampojecia96 13.05.2016
    Zniknie, albo nie zniknie nigdy. Ja byłabym optymistyczną pesymistką, gdyby Allah nie uczynił mnie absolutną nihilistką. Ale cieszę się, że wena się Ciebie trzyma jak wszy na włosach pewnych ludzi, co pragnęli uratować pewien las (już martwy). I, no, 5
  • Szymon Szczechowicz 13.05.2016
    Bardzo dziękuję :)
  • Footloose 19.05.2016
    Zacne.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania