Zostań

Jest zima ,siedzę przy oknie i sobie marzę ...przypomniałam sobie to co wtedy było między nami :

Na początku szczęście a poźniej,później ból i cierpienie..przez twoje odejście. Nagle poczułam łzę na koniuszku mojej rzęsy poczułam, że nie daje rady, wiedziałam, ze nie mogę tak dalej żyć :ciągle leżąc na tym samym łóżku co wtedy z tobą się wygłupiałam,ciągle myśląc co będzie jutro ? zadając sobie to samo pytanie gdy tylko kończy się dzień ...

Dzień mija.Ciebie obok już dawno niema. Tęsknie, lecz wiem ze już nigdy cie nie zobaczę ...wmawiam sobie ... staram się nie płakać ...udaje silną ale i tak wszystko na nic ..przebieram się kolejny raz w inne ciuchy potrzepując włosami ..patrze w lustro i widze..łze...

nagle przez zapłakane oczy ujrzałam ciebie , stoisz ubrany jak w ten dzień ..w ktorym odszedłes odemnie zabraklo ci mojego tlenu ? zabraklo ci serca ? a moze tak naprawde nigdy go niemiales ? usłyszałam w mysli te słowa ktore mi kiedys wyznawałes. Te bzdury, jak mowiles ze kochales? powiedz po co... czy nie wystarczalam ci ja ...? czego ci brakowało? a moze tak narawde czegos brakowało mi ? miloscii?szacunku ? a moze poprostu zwykłej wiernosci ktorej niemielismy , jestes ? pokaz kochasz ? przytul ...przebacz ...nie odchodz..

zostan....