PESEL

Odkąd pamiętam, chciałam być kimś wielkim, zrobić coś ciekawego, coś dzięki czemu zostanę zapamiętana. Próbowałam wielu rzeczy.

 

W młodości pisałam wiersze, które po latach traciły sens. Potem zajęłam się malarstwem. Nie miałam za grosz talentu i cierpliwości. Zaczęłam grać na instrumentach, ale czułam, że to nie to. Także starałam się śpiewać, choć wychodziło mi to fatalnie. Po studiach zaczęłam nawet szukać skarbów. Nigdy nic nie znalazłam, prócz miłości. Wzięłam ślub i poczęłam komponować, co było jednym wielkim nieporozumieniem. Potem próbowałam swych sił jeszcze w aktorstwie i chemii. To też mi nie szło. Chwytałam się każdej możliwej pracy, by zobaczyć, czy to jest właśnie moja droga. Za każdym razem kończyłam bez pracy. Nigdzie nie zostawałam na długo. Mój mąż uważał mnie za wariatkę i się ze mną rozwiódł. Podróżowałam. Byłam w naprawdę wielu miejscach. Potem byłam tak zdesperowana, że szukałam swego miejsca w polityce. Chyba nie muszę mówić jak to się skończyło. W archeologii również czekała mnie porażka, tak jak w informatyce.

 

Dziś mam osiemdziesiąt lat. Nie zrobiłam w życiu nic, by zostać zapisaną na kartkach papieru. Nie mam rodziny czy przyjaciół, nie miałam dla nich czasu. Nie mam dla kogo żyć. Umrę lada dzień i nic na to nie poradzę. Będę kolejną datą narodzin i zgonu, kolejnym numerem PESEL.

 

Będę nikim.

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • EmilyTodd 27.07.2015
    Bardzo życiowy tekst, który odebrałam osobiście. Sama chwytam się miliona czynności, i z wszystkiego jestem poniżej przeciętnej. Co do budowy dzieła, nie mam żadnych zastrzeżeń. 5 :)
  • Haruu 27.07.2015
    Takie prawdziwe :/ tekst bardzo dobry, 5^^
  • Anonim 27.07.2015
    Interesujące przemyślenia. Tak to jest, że społeczny nacisk stawia nam barierkę do której nie możemy doskoczyć, co wpływa na to, że czujemy się beznadziejni :/ Dam 4.
  • Anonim 27.07.2015
    Można na swoje życie popatrzeć z dwóch stron:
    szklanka do połowy pusta
    szklanka do połowy pełna
    Ja się waham między tymi dwiema opcjami, tłukę się jak mucha o szybę
    to bez sensu, w każdej z tych szklanek jest coś, od ciebie zależy co to będzie
  • Anonim 27.07.2015
    A moim zdaniem ten tekst dobitnie pokazuje brak samozaparcia, determinacji i przede wszystkim - prawdziwych chęci, a nie mrzonek. Ludzie bardzo minimalistyczne uważają, że IM SIĘ NALEŻY za same próby stworzenia czegoś, co jest gówno prawdą. Trzeba próbować, ale będzie boleć - będzie ogień, będzie błądzenie, będą potknięcia, łzy, krew i pot - ale na tym się buduje sukces. Jeśli się chce taki odnieść, to się robi więcej niż inni, bo jeśli robisz to samo, co inni, to też to samo, co inni, dostajesz - czyli w gruncie rzeczy jesteś jeszcze jednym numerem PESEL.

    Bo niby czemu miałabyś/miałbyś być czymś więcej, skoro nic więcej nie zrobiłeś?

    Minimalistyczne wnioski bardzo minimalistycznego sposobu myslenia, który zakłada, że przy minimalnym wkładzie można dostać maksimum.

    Nie. Nie tędy droga.
    Sukces wymaga poświęceń, pracy i czasu. Geniuszem można się urodzić, ale też można nim się stać.

    Powodzenia. Ode mnie 3 - za poprawność językową
  • Anonim 27.07.2015
    Według mnie nie trzeba być wyjątkowym dla całego świata. Wystarczy do tego jedna, jedyna osoba, dzięki której zmieni się zarówno nasze, jak i jej życie.
  • NataliaO 27.07.2015
    a ja wolę być nikim to w końcu życie i zawsze jest się nikim, tekst dobrze napisany i te dobre przemyślenia, 4 :)
  • Anonim 27.07.2015
    W sumie zależy w co się mierzy. Można to jakoś pogodzić, chociaż nie jest to proste.
    Ale zgodzę się - Nobliści, Oscary, aktorzy, pisarze (zwłaszcza Ci "docenieni" pośmiertnie), artyści.

    Kto pamięta kto zdobył Nobla 5,4,3,2 lata temu? Oscara? To są przecież też kolejne nazwiska na jakiejś tam ścianie chwały - zimnej i niewzruszonej. Zdobyłeś Oscara? Super, nastepny proszę. Twoje nazwisko będzie na ścianie. Zdobyłeś Nobla? Dziękujemy za wkład w naukę, proszę dalej. Po aktorach zostaje lista filmów, w których grali, trochę ruchomych obrazów. Po pisarzach zapisane kartki i myśli zmieniające sposoby myślenia i nurty - jeśli byli dobrzy. Po artystach pomniki.

    I co, serio, Exegi Monumentum? Nie sądzę.
    Kolejny numery, kolejne nazwiska, kolejne twarze w tłumie innych, ruchome obrazki pośród innych ruchomych obrazków.
    Ludzie dookoła się liczą.
  • Anonim 27.07.2015
    Niedokładny cytat: "Nadejdą jeszcze czasy, w których nikt nie będzie pamiętał Kleopatry" i kawałek dalej, którego nie pamiętam XD
  • Anonim 27.07.2015
    Niepamiętam* co ja ostatnio odwalam -.-
  • Anonim 27.07.2015
    Cofam, jednek dobrze... muszę odstawić dragi...
  • Anonim 27.07.2015
    Shiro, zakręcony słoiczek :3 ♥
  • Anonim 27.07.2015
    Oj tam XD Zdarza się każdemu! (kłamie)
  • Dziękuję Wam za swoje przemyślenia i oceny. Nie wiem, co chciałam do końca przez to przekazać. Wiem jedynie, że w ten wyjątkowy dzień spróbowałam powiedzieć, co czuję, gdy się kładę spać - że nic dziś wielkiego nie zrobiłam. Nie chcę być tylko tymi numerami, którymi rządzi się świat. Chcę być kimś więcej. Z każdym z Was się zgodzę, ale po części ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania