Drabble (Slugalegionu)

1 ) Wojna.

2 ) Dobro

3 ) Zło

4 ) Zagubiony

5 ) Pierwotny instynkt.

Przedstawię tu każdy z tych tematów i postaram się nie zawieść i sprawić, aby czytało się miło i przyjemnie, jak dotychczas.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

1. Wojna

Hej, czy słyszałeś kiedykolwiek o wojnie? Dwie strony konfliktu to klasyka, chociaż często jest ich więcej. Nieporozumienie - wynalazek szaleńca, który pociąga za sobą ogromne konsekwencje, dotykające najczęściej niewinnych ludzi. Wiadomo nie od dzisiaj, iż wola walki o własne zdanie, terytorium, a także żądza i władczość siedzą w człowieku od jego narodzin, aż po grobową deskę. Nasza populacja dzieli się jednak na osobniki wyrzekają się większości tych cech, a także na takie przypadki, które wręcz z chorobliwą namiętnością oddają cześć swym zwyrodnieniom.

Ja też toczę wojnę. Batalię, która jest moją porażką i zwycięstwem.

To moja własna wojna – w mojej głowie.

2. Dobro

Czym tak właściwie nazywamy dobro? Jest to coś, co decyduje o wartości człowieka, a także o tym, w jakim stopniu tym człowiekiem jeszcze jest. Mówi się, że dobro zawsze zwycięża, że jest ono piękne i idealne. Dobro jest kojarzone z pokojem i stanem chwilowego uniesienia, z pomocą i odwagą.

Czy jednak żołnierze przez swą odwagę są dobrymi osobami? Czy są dobrzy przez fakt, że mordują stronę opozycyjną? Nie sądzę.

W wielu przypadkach ciężko jest określić czyjeś intencje. Co, jeżeli miły sklepikarz dorabia jako płatny morderca? Co, jeżeli miły student jest lekarzem na czarnym rynku?

No właśnie, pytam: co wtedy, dziecko?

3. Zło

Pomimo tego, że zło jest nam objawiane przez każde medium, widzimy je w domu, Internecie, na ulicy, to jednak nadal jakaś potężna i niezrozumiała siła nas do niego ciągnie. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego istoty ludzkie lgną do czegoś okrutnego i bezdusznego, do postaci o jasnoczerwonych oczach, ostrych zębiskach i szponach rozczapierzonych na znak żądzy.

Mordujemy siebie nawzajem, bogacimy się nieuczciwie, głusi na potrzeby innych. Wykańczamy się powoli, z satysfakcją patrząc na śmierć drugiej osoby, bezduszni i zimni. Jak bryły lodu.

Człowieku, co się stało, że krzywdzisz swego pobratymca? Czy tak bardzo pałasz nienawiścią?

Wiem, dlaczego. Zło podają na pięknym talerzu.

4. Zagubiony

Przystanąłem nad moim własnym sumieniem, którego resztki wydawały się drzeć wniebogłosy o pomstę dla stwora, do którego należą. Obudziłem się rano z krwią na rękach, z początku to było zagmatwane, lecz teraz rozumiem. Jak mogłem być tak głupi i ślepy, by nie dostrzec Twojej krzywdy?

Każdy dzień kosztował Cię nową dawkę, każda noc mijała w spazmach bólu. Wydawało się, że lada dzień umrzesz, Ty jednak uparcie trzymałeś się życia i w końcu Ci się udało. Za Twe cierpienia czekała Cię nagroda – przeżyłeś.

Ja nie dałem rady, braciszku. Przepraszam. Zagubiłem się sam w sobie i nie potrafię znaleźć wyjścia.

Do zobaczenia.

5. Pierwotny instynkt

Utulić moje dziecko do snu. Chciałem tylko utulić ją do snu. Dlaczego więc patrzysz na mnie w ten sam, okrutny sposób? Co takiego Ci zawiniłem, że mną gardzisz, Elizabeth? W dzień naszego ślubu, podczas każdej z przeżytych razem nocy, podczas narodzin dziecka i jego wychowywania – zawsze patrzyłaś na mnie w sposób pogardliwy. Nie dostrzegłem Twojej nienawiści i tego, kim naprawdę byłaś.

Od samego początku kierował Tobą ten sam, cholerny instynkt. Szumowina. Ufałem Ci. To dlatego tak bardzo dręczyłaś mnie, moją córkę. Byliśmy ‘inni’. Chciałaś nas wyeliminować, dlaczego więc nie zrobiłaś tego od razu? Dlaczego czekałaś aż dziesięć lat?

Instynkt zawiódł.