Poprzednie części: Dźwig - część 1.
Dźwig - część 2.
Świat dźwigowy obcym bywa
On sam złym siebie nazywa
"Jestem wielki, jestem mały,
ciągle niezdecydowany"
Ciągle obcym w sobie samym
Raz się wielkim jest, raz małym.
Takiż to los niespokojny
Bywa gdy byt niepokorny.
A dźwig świat swój rozbujały
W rzeczywistość wplata cały
Rzeczywistość sroga, dzika,
Cała już powoli znika.
On zatacza się i chwieje
Już nie może, oszaleje
A to nie jęczmienne kłosy,
Nad polami go uniosły.
Następne części: Dźwig - część 3.
Komentarze (1)
Autor: JolaJC
Czytano 40 razy
Data dodania: 22.12.2023
Średnia ocena: 1.0 Głosów: 1
Mojej oceny nie ma
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania