Kitsune: Lisica ~ Rozdział 1 - Zmiany

No to wreszcie, za 5 minut odrzutowiec startował.Jeszcze tylko poszłam po nowy laptop i komórkę do jednego z sekretarzy,była ich taka ilość w naszej posiadłości że jedyne co wiedziałam że miał być to przystojny blondyn, ok.25 o niebieskich oczach.Był tu chyba nowy bo powiedział...

- Proszę Panienko.Szkoda że wyjeżdżasz będziemy tęsknić.- Uśmiechnął się szczerze.

Gadka była sztuczna ale uśmiech prawdziwy. Widać było na pierwszy rzut oka że nowy i że mnie nie zna.

- Nowy?

- Tak bardzo widać ? - Zapytała z uśmiechem od ucha do ucha.

- Szczerze miły, młody, przystojny, za szczery uśmiech. A więc, tak od razu widać że jesteś nowy, z wymiany ?

- phahahahahha- wybuchł śmiechem- Wybacz Panienko, ale ty wiesz że to były komplementy ? Tak z wymiany - Mówił rozbawiony.

- Ach...zależy od perspektywy-zabrałam mu telefon i komputer- Uważaj na siebie i by tu nie zostać na zawsze...

Zobaczyłam tylko jego zdziwienie i usłyszałam Usiego wołającego mnie.

- Pa - Powiedziałam szybko i pobiegłam.

-...do widzenia...- Powiedział nadal zdziwiony.

Wsiedliśmy do odrzutowca.W środku była jedna kobieta i trzech mężczyzn.

- A to...eee...kto?

- A ! Kai, Kora, Tom i Kol...twoja ochrona.

-Usiadłam na jednym z foteli zirytowana i tylko burknęłam- Ty byś mi wystarczył...

- Inni są innego zdania...

- Inni się nie liczą...

<Bliźnięta Wilki-Kai i Klo>

<Czerwona Lisica-Kora>

<Czarny Kot -Tom>

Resztę drogi przebyliśmy w milczeniu.Aż trudno było mi nie pokazywać mojego zachwytu, z powodu widoku zza okna. W końcu nigdy nie wychodziłam poza granice mojej rodzinnej posiadłości. Minęły ok.2 godziny, zdążyłam się przespać i popodziwiać widok zza okna.Przez całą drogę Usi siedział z tymi czubami i się z nimi z czegoś śmiał.Tylko ta babka (jak jej tam było ?) chciała do mnie zagadać,ale szybo ją zgasiłam. Wreszcie Usi podszedł do mnie i powiedział.-Będziemy za 5 minut – Uśmiechnął się do mnie od ucha do ucha.

Nic nie mówiąc nic rzuciłam mu się na szyję i mocno przytuliłam.Nie wiem czemu to zrobiłam.Chyba to uczucie właśnie nazywają zazdrością ? Tylko nie rozumiem czemu to czułam gdy Usi rozmawiał z tą dziewczyną. Usi chyba się zaczerwienił,ale nie dało się dostrzec gdyż szybko odwrócił głowę i usiadł obok mnie.Poczułam się bardzo przyjemnie gdy zauważyłam grymas na twarzy tej dziewczyny,widziałam że wymieniła potem parę słów z jednym z bliźniaków ochroniarzy.

- Smarkula..grrrr.

- Nie przesadzaj Kora. – powiedział cicho Kai.

- A co zazdrosna jesteś ? Hahaha Kicia się zakochała hahah.- Powiedział drwiąco Kol.

- Coś kuźwa powiedział ?! A chcesz poczuć smak podłogi ?! Po prostu nie lubię takich bogatych bachorów...

- Hahahaha nie denerwuj już się tak Kicia haha.

- Nie nazywaj mnie Kicia !!!

- Hahahahhahaha.

- Dzieci...- Powiedział załamany Kai i poszedł do kabiny pilota.

Pomimo iż byli dość daleko i mówili najważniejsze słowa bardzo cicho,słyszałam wszystko, chyba zapomnieli kim jest ta ,,Smarkula" którą muszą chronić. Ja się o to nie prosiła, im szybciej ich do siebie zniechęcę tym lepiej.

- Co się stało że nagle taka zmiana ? - Powiedział uśmiechnięty i lekko zakłopotany Usi.

- Nic po prostu źle się czułam gdy rozmawiałeś z tymi czubami.

(Mówiłam już że jestem szczera do bólu ?)

-Hę ?! Po pierwsze nie nazywaj osób których nie znasz czubami !-Powiedział oburzony.- Po drugie czy ty byłaś o mnie zazdrosna?-Mówił to z takim zadowoleniem że aż nie mogłam wytrzymać i wybuchłam.

- Nie po prostu dziwię się że marnujesz czas na takich ludzi ! ,, A po drugie" to najpierw posłuchaj co o mnie mówią, jak to ci pasuje proszę bardzo idź do swoich nowych przyjaciół ! Mi nie zawracaj głowy.- Mówiąc to wstałam i poszłam do kabiny sypialnianej.

Nim się spostrzegłam już byliśmy na miejscu. Wyszłam szybkim krokiem z kabiny,wyjechałam telefon i zaczęłam przeglądać Facebooka. Wychodząc z samolotu, nawet nie spojrzałam na Usiego, kontem oka dostrzegłam zakłopotany wyraz twarzy, tak jakby nie wiedział co powiedzieć.Wsiadłam do limuzyny nadal wpatrzona w telefon. Okazało się że Usi i reszta muszą coś jeszcze coś załatwić więc skończyło się że jechałam z jednym z bliźniaków Kolem. Widziałam jak się na mnie gapił więc podirytowana powiedziałam.

- Chcesz czegoś ?

- Hym ? Ach nie nie – Powiedział z drażniącym uśmieszkiem.

- To czemu się na mnie gapisz ? - Mówiąc to miałam mniej więcej taką minę < -,- >

- Obserwuję.

- Nie jestem ptakiem by mnie obserwować.

- Ale równie piękna. - Znów ten uśmieszek.

Popatrzyłam na niego od stóp do głów i wydedukowałam mu.

- Kobieciarz,wkurzający,ciężki charakterek,kompleks wyższości,nie przyzna się do błędu, choćby sam wiedział że to co mówił jest błędem,całkowite przeciwieństwo brata.

Odłożyłam telefon i zaczęłam patrzeć przez szybę, zauważyłam tylko zdębiałą minę chłopaka więc się uśmiechnęłam sama do siebie.

- Phahhahahahahahhahahha o jezuuu genialne ahahah już cię lubię mała – Śmiejąc się miał łzy w oczach.

- Hę ? Na prawdę jesteś dziwny...ciężko cię spławić- Mówiłam z miną co wcześniej < -,- >

- Hyh, widzisz? Będziesz musiała się bardziej postarać. - Mówiąc to usiadł naprzeciw mnie, położył łokcie na kolanach, a rękoma podparł głowę i zaczął się we mnie wpatrywać, z tym swoim złowieszczym uśmieszkiem.

Zrobił to tak szybko że lekko się dygnęłam, ale już po chwili przewróciłam oczami i zaczęłam wpatrywać się w okno. Po ok.4 minutach.

-No mała, ciekawa z ciebie osóbka.-Po chwili dodał-Już jesteśmy ,,księżniczko"

-Pfy – Zrobiłam gardzącą minę i wyszłam z samochodu.

Mym oczom ukazał się...

Mam nadzieję że się spodobało dzisiaj wyjątkowo krótki rozdział :)~Mery