Konwokacja, czyli Sejm Rzeczypospolitej Wyjątkowy I Niezwykły

Zwołana konwokacja, by wybrać nowego króla,

Wśród szlachty wielka alokacja, kto ma głos, a kto nie ma.

Adwokacja za kandydatem, co ma poparcie Francji,

Prowokacja przeciw niemu, co ma związki z Rosją.

W sali sejmowej echolokacja, kto się gdzie i z kim zgodził,

A na zewnątrz antyradiolokacja, by szpiegów nie dopuścić.

Elektrolokacja w tajemnicy, by znać nastroje ludu,

A termolokacja w mroźnej nocy, by ogrzać się przy koksownikach pułkownika.

Wśród posłów bilokacja, by być w dwóch miejscach naraz,

A czasem i translokacja, by uniknąć niebezpieczeństwa.

Dyslokacja ramienia, gdy ktoś za mocno szarpnął za rękaw,

A kolokacja słów, by wyrazić swój sprzeciw lub aprobata.

Wokacja do Boga, by dał mądrość i opiekę,

A inwokacja do diabła, by zniweczył plany wroga.

Ewokacja dawnych czasów, gdy Polska była potęgą,

A rewokacja praw i przywilejów, gdy Polska była niewolnicą.

Hydrolokacja w fontannie, by ochłodzić się w upale,

A radiolokacja w górze, by zobaczyć, co się dzieje.

Przeciwradiolokacja w podziemiu, by ukryć się przed wzrokiem,

A ekwiwokacja w mowie, by nie dać się złapać za słówko.

Taka była konwokacja, sejm wyjątkowy i niezwykły,

Gdzie słowa miały moc i znaczenie, a losy kraju były stawiane na szali.