Księżniczka Isena Spotkanie pierwsze

- Ależ to są prześcieradła, nie obrusy! - zawołała Isena podchodząc do stołu.

- Popatrzcie na obrąbek!

Odpowiedzialne za nakryciem stołu dziewczęta z pierwszego rocznika wyglądały przez okno.

- Gandalf, mistrz Gandalf przyjechał ! - pisneła któraś. Isena spojrzała. Sprężysty gest, jakim szczupły, dojrzały mężczyzna zeskoczył z konia, poruszył jej serce.

- Poprawny te stoły! - zawołała. Nominacja jej rocznika zbiegła się z zjazdem czarodziejów i miała naprawdę dużo pracy.

Patrzyła na niego podczas uczty, przypominając sobie fragmenty starych ksiąg które znajdowała na strychu. Jakaś polemika na temat służby i władzy. Gandalf uważał że czarodzieje powinni służyć władcom i ludziom, a mistrz szkoły, Saruman, że odwrotnie.

O tylu sprawach chciałaby z Gandalfem porozmawiać , aż kręciło jej się w głowie.

Podano wino i zgaszono część świec. Podczas tej nocy czarownice mogły spotkać się z mężczyznami nie tracąc swej mocy. Kończące szkole adeptki powinny mieć za sobą to doświadczenie, i mistrz udzielał im go chętnie, ale Isena wolała podążać swoją drogą.

Teraz podeszła do krzesła Gandalfa. Skończył rozmowę z kimś i odwrócił się do niej. Uklękła biorąc go za rękę. Uśmiechnął się serdecznie i podniósł całując ja w czoło.

- Dziękuję , ale od dawna nie korzystam z przywileju tej nocy- powiedział łagodnie.

Skinęła głową i odeszła udając opanowanie.

Za drzwiami pobiegła do swej kryjówki na strychu by wypłakać swój ból.