Litania do Śmierci

Czerniące się strumienie krwi grzesznej

co wstęgą złowróżbną mą szyję otulą

nim mrok przykryje całunem twe dziecię

o, Matko Nocy, katuszy rodzicielko

zmyj ze mnie lęk, co trawi wnętrzności

Szarzyzna myśli człowieczych

co błądzą po skrajach kartonowych pudeł

za blaskiem świec odbitym w ostrzu noża

który całuje blizny na przedramionach strachu

o, Matko Nocy, dusz wyzwolicielko

oczyść mnie i prowadź

Deszcz po ranach spływający, kojący brud

płytek chodnikowych i pękniętych okularów

Ich szkiełka niczym zegary chwytające czas

za kościstą dłoń

o, Matko Nocy, królowo

splącz naszych skołatanych serc drogi