Niech żyje Zielony Ład

W sercu lasu, gdzie szelest liści gra,

Śpiew ptaków niesie echo dnia.

Niech żyje Zielony Ład, pełen mocy,

Gdzie natura rządzi, a życie toczy.

 

Zielone wzgórza, błękitne rzeki,

Wiatr co szepce przez wieki.

Niech żyje Zielony Ład, w harmonii,

Gdzie każdy oddech to symfonia.

 

W koronach drzew, co sięgają chmur,

Życie kwitnie, nie zna smutków bur.

Niech żyje Zielony Ład, w obfitości,

Gdzie każda istota żyje w zgodności.

 

Pod błękitnym niebem, gdzie słońce świeci,

Zielony Ład w naszych sercach leci.

Niech żyje Zielony Ład, w naszej pieśni,

Gdzie przyszłość zieleni się i śmieje.

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • maciekzolnowski miesiąc temu
    "W koronach drzew, co sięgają chmur,
    Życie kwitnie, nie zna smutków bur".
    Chyba chodzi o "bór", czy tak?
    Ciekawe, intrygujące...
  • wersyisłowabiegłe miesiąc temu
    Śmierdzi Al na kilometr. A nawet jeśli nie z Al to i tak infantylne, bez polotu i bez żadnych znamion poetyckich. Bajeczka wierszowana dla przedszkolaków.
  • Conie miesiąc temu
    Zaśpiewa hymn ku czci znów słowik,
    odetchnie pełną piersią gołąb,
    prezes Sinensa się obłowi,
    gdy las wiatraków stanie wkoło.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania