Okruchy życia cz.1

Sandra

Byłam od zawsze nie nagannym dzieckiem,z dobrego domu,dobrze ułożoną dziewczynką.Rodzice byli też ustawieni na życie,mama była chirurgiem,tata zaś prawnikiem.Nigdy niczego mi nie zabrakło.Miałam swój duży pokój,psa,ogródek,piaskownice i ful zabawek.Kiedy skończyłam 5 lat dostałam komputer.Ale coś ze mną jednak było nie tak,a mianowicie to że od dziecka,odkąd skończyłam 7 miesięcy dużo chorowałam,przez to musiałam brać leki które swoje skutki uboczne odbijały się na mojej wadze,pobudzały mnie do jedzenia.Odczułam to jak poszłam do szkoły,tak dzieci mi dokuczały,wyśmiewały się ze mnie.Kiedy miałam 10 lat dowiedziałam się że jestem chora na łuszczyce,i było coraz gorzej,ogólnie nigdy nie miałam koleżanki ani przyjaciółki,całą podstawówkę byłam "sama". Kiedy miałam 12-13 lat chciałam coś ze swoją wagą zrobić,poczytałam w Internecie o dietach no i jak schudnąć.Postanowiłam się głodzić i żyć na samej wodzie,na początku też na owocach,potem tylko sama woda.I tak wytrwałam tydzień,potem w szkole zemdlałam,dostałam kazanie od mamy,od ojca dostałam lanie i na tym się skończyło.A jednak wtedy ważyłam 56kg na 155 wzrostu.Odpuściłam sobie na jakiś czas,jadłam normalnie,ćwiczyłam,jednak moja waga nie była idealna.Nie chudłam...zaczełam się już nałogowo głodzić,schudłam 5 kilo,potem 7 kg i chudłam w oczach,jak już jadłam to strasznie mało,i ćwiczyłam,ćwiczyłam....

Kiedy miałam 17 lat,poznałam Adriana,mojego męża obecnego...pomógł mi,poszłam na terapie i jakoś dałam radę,skończyłam liceum,potem studia prawo.A wiosną 2002 roku wyszłam za niego za mąż.W wieku 26 lat.

2 lata potem urodziłam pierwsze dziecko Amelkę,po następnych 3 latach zaszłam ponownie w ciąże,niestety poroniłam w 4 miesiącu i znowu popadłam w depresje,nienawidziłam siebie,świata,życia...wszystkiego.Zaniedbałam dom,dziecko,pracę,poszłam znowu na terapie,znowu zaczełam od nowa.Teraz jestem kochającą matką i żoną,oraz panią prawnik,pomagam ludzią,cieszę się z tego co robie...