Pamiętniki sprzed snu - wstęp

Codzienność. To niezwykłe że tak proste słowo może mieć tak wiele znaczeń. Dla każdego to słowo znaczy co innego. Dla niektórych codzienność jest kojarzona z monotonią, natomiast dla niektórych z ulgą związaną z przewidywalnością zdarzeń. Ja jednak w tej serii "opowiadań" skupię się na mojej wizji codzienności. Powoli, z każdą kolejną częścią będę wprowadzał Cię do mojego świata. Pierwszym co się nasuwa to pytanie, dlaczego to robię. Dziękuje za pytanie hipotetyczny czytelniku, postaram się Ciebie uraczyć wystarczającą odpowiedzią. Mianowicie taka forma, swoistego opowiadania, pozwala mi z siebie wyrzucić to co myślę, przy okazji wiedząc że na codzień nie będzie to identyfikowane z moją osobą. Nikt nie wie o tym że postanowiłem masowo zapraszać ludzi z internetu do zwiedzania mojego małego świata. Nikt poza Tobą, mój drogi czytelniku. Może Ci się to wszystko wydawać chaotyczne. Prawda jest taka że piszę pod wpływem emocji. Co chcę osiągnąć udostępniając swoje przemyślenia w internecie? To pytanie pozostawiam otwarte. Poszukiwanie taniej atencji, sprzedawanie siebie za chwilę uwagi, a może niemy krzyk pomocy (?). Wraz z kolejnymi "opowiadaniami" na pewno zrozumiesz jaki mam cel, drogi czytelniku. Jako że jest to wstęp to chyba powinnienem powiedzieć o tytule. Zacznijmy od tego że oryginalność nie jest moją mocną stroną. Jednak tytułując ten wstęp miałem na myśli porę pisania kolejnych opowiadań. Nie robię tego tylko dla Ciebie, mój drogi czytelniku, ale też dla siebie. Nie pamiętam niczego o czym śnie, co jest normalne, ale co gorsza w nocy nie jestem sobą. Może brzmi to jak nastoletnie gadanie, ale tak się właśnie czuję. Inny [niż przez większość dnia]. To jest moja codzienność. Noc ma to do siebie że potrafi zmieniać. Kiedy jesteśmy sami, a w około tylko czerń, nie myślimy o tym co pomyślą o nas inni. Zaczynamy być sobą.