Pan Cień - cz. 5 - Złudzenie

Rozdział 4

Stanęłam przed czymś co przypominało raczej brudny kamień, niż czyjś ząb. Do tego złoty ząb.

"Wielkie coś" raczej nie robiło wrażenia.

- Oj! Pan Cień tym razem się nie postarał- mruknęłam. Zupełnie zapomniałam o Malmaduse, która juź otwierała usta by skomentować moje ostatnie zdanie. Na szczęście w porę odezwała się Kiera:

- Och! Nigdy go nie lekceważ - szepnęła- gdzieś tu kryje się podstęp.

"Hmm, bardzo ciekawe. Podstępy, intrygi, zdrady przyjaciół, zapadanie w niepamięć- co jeszcze czyha w tym dziwacznym świecie ?" - myślałam. Wolałam narazie nic nie mówić, by nie narazić się cynicznej brunetce.

Nie odczuwałam fizycznego zmęczenia, jednak psychicznie byłam wycieńczona. Osunęłam się na ziemię, pocierając plecami "Nibyząb", i krusząc go. Ku wielkiemu zdziwieniu pozostałej trójki odkryłam na odkruszonym kawałku napis.

Czułam się jak w jakimś filmie albo książce przygodowej !

- Przeczytaj TO! -pisnęła podekscytowana Kiera- pewnie ten wiersz jest rozwiązaniem zagadki!

-Bzdura- odparłam "naczytała się książkek ". Doza i Malmaduse przeszyły mnie ostrymi spojrzeniami-"ach, no tak podważyłam zdanie blondynki"- To znaczy jak chcesz.

-Spróbuj to zaśpiewać- podsunęła Doza.

Co to, to nie! Nigdy nie śpiewałam publicznie i z pewnością nawet w sytuacji zagrożenia nie odważyłabym się zaśpiewać, by uratować własne życie. I teraz też nie zamierzałam.

Widząc moje wahanie Kiera spojrzała w kierunku Malmaduse.

- Daj mi to- brunetka wyrwała mi "to coś" i zaczęła śpiewać dźwięcznym głosem :

SZKARŁATNYCH ZŁUDZEŃ KRÓTKI CZAS

DO ŚWIATA MAGII WCIĄGA NAS

I ZAPOMNIAWSZY O CZARNYCH TROSKACH

ODDAJE LEKKOŚĆ W ZWINNYCH PLĄSACH

SZKARŁATNYCH ZŁUDZEŃ KRÓTKI CZAS

SZAROŚCI DNIA WYSYSA Z NAS

I ZAPOMNIAWSZY O CZARNYM LĘKU

ZABAWIA ŚWIAT SREBRNĄ PIOSENKĄ

SZKARŁATNYCH ZŁUDZEŃ KRÓTKI CZAS