Pierwsze płatki śniegu

Pamiętasz, zawsze uwielbiałeś śnieg;

chwytałeś pojedyńcze płatki w swe dłonie

i patrzyłeś na ich różnorodne kształty.

Obserwowałeś jak powoli topiły się,

w zetknięciu z Twoją ciepłą skórą.

Rozszerzyły się Twoje oczy ze zdumienia,

kiedy zobaczyłeś jak z jasnego nieba

wolno sypał się biały puch

i otulał wszystko miękką kołderką.

Słońce świeciło ostro,

płatki zaś rozpoczęły swój delikatny taniec.

Błyszczały przy tym jak małe gwiazdki.

Twoją twarz rozjaśnił szczery uśmiech

kiedy cicho opadały na ziemię.

Zawsze największe lepiłeś bałwany,

najtrwalsze budowałeś iglo.

Bitwy na śnieżki zawsze wygrywałeś.

Lecz teraz na Twej bladej twarzy

nie malują się już żadne emocje

i nie topi się już śnieg...