Poprzednie częściPotęga strachu

Potęga Iluzji

Nie rozumiem współczesnego świata

Jego zasad, praw , kodeksu

Na każdym kroku błądzę zagubiona

W pokrętnym labiryncie

Zwanym – Życie

 

Wciąż potykam się i upadam

Nieustannie wpadając w te same

Pułapki podstępnej chimery

Bezwzględnej femme fatale – Dorosłości

 

Poddaje się i zatracam

W sztucznie wytworzonej jaźni

Zawieszonej, gdzieś pomiędzy

Absolutną pustką, a nieskończoną nicością – Marazmem

 

Miejscem, w którym pojęcie czasu

Straciło jakiekolwiek znaczenie

Scalając ze sobą sekundy, minuty, godziny…

Zlewając noce i dnie w nierozerwalną całość – Śmierć

 

W najciemniejszych odmętach Hadesu

Nawet Wam Skrzydlatym istotom

Nie uda się mnie odnaleźć

Bezpowrotnie przepadłam, utonęłam, zniknęłam – Umarłam…

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • AlaOlaUla 11.02.2020
    No to pa?
  • Piotrek P. 1988 11.02.2020
    Dobry tekst, potrafi unieść wysoko w wyobraźni i inspiracji, 5, pozdrawiam :-)
  • Bożena Joanna 11.02.2020
    Podobało mi się, nie rozumiem również wszystkich zawiłości tego świata. Jedna maleńka poprawka: Poddaje się i zatracam - powinno być Poddaję się i zatracam...
    Serdecznie pozdrawiam!
  • Karol3maciej7 12.02.2020
    No przeniosło mnie dobre

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania