O mnie
Cykl opowiadań "Tawerna" umiejscowiony został w fikcyjnym, fantastycznym uniwersum, gdzie magia i technika mieszają się, a rozwój cywilizacyjny jest bardzo niejednolity, zróżnicowany i zależny od miejsca na mapie. Możemy dla przykładu podać barbarzyńskie plemiona Aragaru pośród jesiennych równin na Wschodzie, które odprawiają swoje rytualne obrzędy, podczas gdy setki mil na zachód, pośród ośnieżonych szczytów Gór Kamiennych, kwitnie cywilizacja Miasta Pary, gdzie nowinki technologiczne są codziennością, a proch strzelniczy - rzeczą już przestarzałą.
Tawerna jest miejscem, gdzie spotykają się przedstawiciele wszystkich ras, klas i zawodów, by wieczorami dzielić się ze sobą wieściami ze świata, opowiadać przy piwie niestworzone historie, wspominać poległych bohaterów i barwnie opisywać odwiedzone miejsca. Któż z nas nie ma przed oczyma widoku brodatych krasnoludów, gaworzących przy kuflu o własnych sprawach bądź podróżnych kupców dzielących się uwagami na temat bezpieczeństwa na trakcie? Jest to swego rodzaju symbol, lub jeden z wielu symboli literatury fantasy.
Bywalcy tawerny symbolizują natomiast ludzkie przywary, słabości i wady. Każda z postaci odwiedzających gospodarza jest poniekąd odbiciem osoby, którą kiedyś spotkałem i/lub poznałem. Opisując ich historię, wzniosłem ich do rangi archetypu, starając się sprawić, by przynajmniej jeden z czytelników podczas wertowania stronic moich opowiadań złapał się za głowę z myślą: „To o mnie”.
Również kreowane w miarę opowiadania uniwersum ma za zadanie metaforyzować znany nam świat, poddawany nieuchronnej globalizacji świat pełen absurdu i skrajności.
Tytułowa Tawerna znajduję się idealnie w połowie drogi pomiędzy owymi dwoma skrajnościami. Jest miejscem, gdzie spotykają się ze sobą dwa światy, o których opowiadają goście wysłuchiwani przez gospodarza. Jednym z owych gości jest powracający ze wschodu archeolog.