Strach przed pokojem
Wciąż moje serce nosi strach
Przed wizją ujrzaną już tyle razy
Przebudzenia się w pustym pokoju
Znów z tym nożem w sercu.
Strach oplata moje serce
Pomimo przeszłości tak odległej
Powraca jak bumerang rzucony w dal
Zmieniając wspomnienia w koszmary.
Stoi przy mnie to uczucie
Wyglądające tak samo jak tamtego dnia
Gdy bez wahania wyrwało moje serce
Zamykając je w ciemnym pokoju.
Jak wiele lat szukałem klucza
Te lata były jedynie sekundami
W mych oczach nieskończoną wiecznością
Która czasem tylko kończy się.
Następne części: Strach
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania