Supergirl rozdział 3

Rozdział 3

Wygnanie Hildegardy cz 3

Królowa po znalezieniu się na korytarzu ruszyła w stronę komnaty.

Przechodząc koło pokoju Hildegardy, przez uchylone drzwi zobaczyła swojego męża i jego siostrzenicę oraz szwagierkę siedzącą nad kulą.

— Siostro tyle razy obiecywałaś z tym skończyć!— wykrzyknął król.

— Braciszku ty naprawdę myślałeś, że ja skończę z czarami? — zapytała Hildegarda.

— Tak.

— Bracie, ale ty naiwny jesteś.

— Wolę być naiwnym ,ale za to dobrym królem  niż złym do szpiku kości jak ty. Ponieważ nie dotrzymalaś danego mi słowa jeszcze dziś musisz opuścić pałac.

— Czy ty chcesz mnie wyrzucić z domu?— zapytała Hildegarda.

— Tak.

— Nie masz prawa, bo to jest tak samo mój dom, jak i twój! — krzyknęła.

— Owszem mam, bo oprócz ciebie w królestwie nikt się nie zajmuje czarami.

—Bo tylko ja potrafię przywołać magiczne istoty!

— Masz się czym chwalić siostro tak jak powiedziałem do jutra ma cię tu nie być!

Królowa, która przysłuchiwała się rozmowie nagle weszła do środka  podeszła do Atyldy i objęła ją ramieniem.

— Tak jak mój mąż mówił musisz odejść, ale bez córki, gdyż jako królowa i matka nie pozwolę ci zniszczyć tej dziewczyny.

— Ciociu dziękuję i obiecuję, że cię nie zawiodę.

— Wiem, bo w porównaniu do twojej matki dobre z ciebie dziecko, a teraz idź poszukać Usagi — poprosiła królowa.

Niespodziewanie w drzwiach stanęła księżniczka z książką w ręku, którą miała otwartą na stronie poświęconej Lodowej kobiecie.

— Ciociu nieładnie tak kłamać.

— Nie wiem o czym mówisz.

— Doskonale wiesz o czym mówię, bo sama przed chwilą słyszałam, jak się chwaliłaś, że to ty stworzyłaś lodową kobietę.

— Bo to prawda.

—Skoro ona niby wyszła spod twojej ręki ciociu to dlaczego jest o niej napisane w mojej książce? – zapytała Usagi.

— Nie wiem skąd mam wiedzieć.

— To ja odpowiem lodowa kobieta istniała naprawdę i była nie tylko strażniczką królestwa, ale też wojowniczką. Miała również dar czytania w myślach.

— Jak było jej na imię? — zapytała królowa.

— W książce nie ma podanego jej imienia, ale za to ty Atylda masz taki sam dar, co kobieta ze zdjęcia.

— Naprawdę?

— Tak to znajduje się w twojej głowie musisz tylko w siebie uwierzyć.

— I to wystarczy?

— Tak oczywiście będziesz musiała cały czas pracować nad swoją umiejętnością, żeby ją rozwijać.