uśmiech

idę już na drugą stronę

przez płynną granicę

nie chodzę po wodzie

tak właśnie

bez żadnego cudu

wszystkie okna stoją otworem

przestrzeń w przestrzeni

zostało ledwie kilka słów

wyszeptanych do dzieci

zatrzymają się przez chwilę

w ich włosach ostatnim gestem

drobiny piasku upadną jak łzy

zanim koło potoczy się dalej

Następne części: uśmiech losu

uśmiech
Autor: Jacom JacaM
Czytano 225 razy
Data dodania: 26.02.2020

Średnia ocena: 4.3 Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić34

Komentarze (5)

betti 26.02.2020
"odrobiny piasku upadna jak łzy" - to jest dobre.
JamCi 26.02.2020
Tu byłem. Nie zawiodłem się.
IgaIga 26.02.2020
Dobry.
Piotrek P. 1988 27.02.2020
Magiczne i nostalgiczne, bo przypomina mi o czasach mojego dzieciństwa i o wakacyjnych wyjazdach nad morze, a także nad jezioro, w tamtym okresie historii. 5, pozdrawiam :-)
Dekaos Dondi 27.02.2020
Jacom JacaM→Właściwie każdy Twój tekst ''zatrzymuje''→w pewnym sensie:)→Pozdrawiam:)→5
''wszystkie okna stoją otworem / przestrzeń w przestrzeni'' → najbardziej

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania