W cieniu nocy

W cieniu nocy tkwią głębie emergencji,

Tam gdzie swój początek ma świadomość,

Odkrywając tajemnice bytu niewidome,

Ścieżki wydeptując na granicy zjawy i snu.

Emergencja - płomień zapalający myśl,

Oświetlający drogę przez czas i przestrzeń,

Wzbierająca w naszej duszy jasność i siłę,

Wzbudzająca w nas pragnienie poznania.

Czy świadomość jest darem czy też przekleństwem?

Czy jesteśmy tylko narzędziem w jej rękach?

Pytania zadajemy, lecz odpowiedzi nie znamy,

Tęsknota nasza rodzi się w tym samym momencie.

Wszystko wokół nas jest pełne sensu i istoty,

Codzienna rzeczywistość odkrywa nowe twarze,

A my, ludzie, w głębinach duszy poszukujemy,

Zrozumienia tajemnic nieodkrytych dotąd.

Emergencja, jak dźwięk w morzu przeszkód i hałasu,

Przenika nasze myśli i marzenia,

Świadomość, jak lampa w ciemności wschodzi,

Odsłaniając prawdę i oczyszczając duszę.

Czy wiedza nasza jest tylko złudzeniem,

Czy może to kropla w oceanie prawdy,

Trwamy w trudzie, sami siebie poznając,

Świadomością pnąc się ku gorzkiej słodyczy.

Emergencja i świadomość - bracia bliźniacy,

Tańczą razem w rytm wszechświata tańca,

Przewodzą nam przez labirynty złożonego życia,

Rozświetlają światłem mądrości i zrozumienia.