We mnie

Stoję na szczycie tej krwawej góry. Dlaczego dzień zmienił się w noc?

Wszystko zaczyna się zmieniać. Tylko ja jestem ciągle taki sam.

Cofam się nie robiąc nic. Życie płynie jak rzeka, którą oglądam z brzegu.

Siedzi we mnie element. Blokuje on każdy mój krok.

Cały czas leże oglądając chmury. Bezchmurne niebo ciągle nad moją głową.

Wiatr wyciąga powietrze z moich płuc. Zaczynam chyba dostrzegać ją.

Ciemność w ciemności zbliża się. Postać bez kształtu.

Ona chwyta mnie za rękę. Podnoszę się i idę za nią.

Otacza mój umysł nieprzenikniony mrok. Łzy zaczynają powoli spływać po mej smutnej twarzy.

Odwraca się i spogląda w moje oczy. W nich tylko głęboka pustka niczym ocean.

Prosi o moją duszę, lecz ona jest już martwa. Co mogę Tobie oddać?

Nie mam już niczego. We mnie siedzi tylko ten demon.