tak musi być

bo jeśli nie wierzę w niebo

to gdzie mam cię szukać

pośród gwiazd

 

wyciągam ręce

 

pozostają puste

uszy głuche

z braku twoich odpowiedzi

choć wołam cię

i pytam o tyle rzeczy

nie wiem nic

 

a ty przemierzasz przestrzenie

galaktyki

raz jak dym unosisz się wysoko

raz mgłą nisko przy ziemi

jakbyś sprawdzał czy wiatr

zatarł już ślady twoich butow

 

tych co stoją w korytarzu

przy lustrze vis a vis drzwi

lewy i prawy

a jednak nie do pary

bez ciebie

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Tjeri 7 miesięcy temu
    Najgorsze są buty i grzebienie.
    I pamięć co skacze nie tam gdzie by się chciało.
    Próba porządkowania słowem — znajoma i zrozumiała.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania