***

Dni stały się długie

gdy czuję smutek

Jest jak zimno,

przenika do kości.

 

Na wskroś.

 

Biała zamieć

zamraża ciało

Wewnątrz duszy

ciemność

spojrzała we mnie

jak w zwierciadło

bezkresnej toni

Wszystko boli

każdy ruch,

czynność

jest bólem

Zmuszam się do życia,

egzystowania,

jak do wypicia gorzkiego lekarstwa

Dzień za dniem

Dni są długie

Coraz dłuższe

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • laura123 26.01.2021
    To może być dobry wiersz... zobacz:

    Dni stały się dlugie.
    Zimno przenika do kości. Na wskroś zamieć.
    Wewnątrz ciemno.
    Uwiera każdy ruch, czynność jest bólem.
    Piję gorzke lekarstwo za każdy sen. Dopóki nie
    padnie egzystencja.

    Tymczasem wydłużają się dni. Codziennie.
  • Velaquiorre 26.01.2021
    Dziękuję za opinię. Poezja jest charakterystycznym tworem, dla mnie to nośnik emocji. A emocje są subiektywne.
  • Szpilka 26.01.2021
    Velaquiorre

    To prawda, emocje są subiektywne, aczkolwiek obok emocji funkcjonuje sztuka wyrażania myśli, którą warto opanować ?

    Nie jestem za przemodelowywaniem czyichś myśli, autor winien sam nanosić poprawki wg uznania, w Twoim wierszu zbyt dużo zaimka dzierżawczego "mnie", nie wygląda ładnie.
  • laura123 26.01.2021
    Velaquiorre to nie opinia, jedynie sugestia jak można bez powtórzeń "ubrać" wiersz, nie zmieniając nawet o gram - sensu.
  • Velaquiorre 26.01.2021
    Szpilka
    To prawda, dopiero teraz zdałam sobie z tego sprawę z powtórzeń zaimka. Trafna uwaga.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania