czekając

rośniesz

na tej zatrutej ziemi

nawet krzyż schnie

obwisają zwiędłe ramiona

cierniowa korona

i ani kropli potu

czy krwi

pragnę

modlę się o deszcz

pada gdzie indziej

trawa do kolan się łasi

a rzeka obmywa koryto

tu tylko pył

pustynia po horyzont

czekam na miłość

wszystko wytłumaczy

każdą stratę

podniosą się kwiaty

i konary połamanych drzew

podźwigną bezdomne ptaki i cień

rozwieszą pomiędzy

matka przyjdzie i schłodzi w nim twarz

zmęczone członki na mchu rozłoży

o pień się oprze

podtrzymując przerwane

słoje i słowa

i będzie tak trwać

aż zrosną się w jedno

jej i jego wola