***

Wszędzie wspaniale, gdzie nas nie ma,

od własnej lepsza cudza żona,

więc po to piszę ten poemat,

by, że to fałsz jest, was przekonać.

Nie trzeba jechać w obce kraje,

by tam popijać z miodem mleko,

klejnoty, które Bóg nam daje,

są tutaj blisko, gdzieś za rzeką.

Wystarczy tylko się pochylić,

skryła je mgłą okryta łąka,

żeby usłyszeć w jednej chwili,

polifoniczny śmiech skowronka.

Więc nie narzekaj nigdy więcej,

czeka tam piękność czarnooka,

kto odda w zamian czyste serce,

do końca życia go pokocha.