Tęsknota i żal

Gdy ciało spragnione dotyku

a dusza krzyczy z rozpaczy

na nic słowa namiętne

budzące tęsknotę i żal

na nic marzenie kochanka

ulotne z wiatru westchnieniem

jedna łza i uśmiech smutny

a w sercu huragan trwa

zostaje tylko pióro i kartka

one mą tajemnicę, tęsknotę znają

to co we śnie było

tak lekko zapisane...

przymykam z rozmarzeniem oczy

czekam.

na ust muśnięcie i...

...słowa pragnę cię.

 

Longman. S

Tęsknota i żal
Autor: Longman.S
Czytano 583 razy
Data dodania: 14.08.2014

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Tynina 14.08.2014
    Ani mi się podoba ani mi się nie podoba... cóż mam nadzieję, że wypowie się ktoś kto bardziej się wczuje
  • Ekler 14.08.2014
    Może i wygląda to na wiersz ale ja tutaj nie widzę cech wiersza. Powiedziałbym, że to po prostu zwykły monolog
  • Longman.S 14.08.2014
    Bo i monologiem jest. Nie wspomniałam, że to wiersz. Ot zwykła myśl.
  • Ekler 14.08.2014
    tekst jest podzielony na krótkie wersy i to wprowadza w błąd.
    W sumie szkoda, że nikt nie specjalizuje się tutaj w wierszach
  • Longman.S 14.08.2014
    Też nad tym ubolewam. W dzisiejszej dobie trudno o poezję prawdziwą.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania