1 Listopad

odeszli w ciszę zapomnienia

tam gdzie ich wieczność czeka

lecz tutaj pustkę zostawili

co jest tak tęskna dla człowieka

 

myśli płyną jak liście

spadające z drzew

uśmiechają się mimo...

są blisko bardzo blisko

 

niebo u ich stóp

rosa na liściach

mieni się w słońcu

diamentowymi kroplami

 

a my

my wspominamy

chwile gdy świeciło słońce

byliśmy dla siebie... wszystkim

może prawie…

 

czas pełen emocji

dziś wygasł jest przyjazny

w pastelowych kolorach

płomień świec ociepla dusze

po obu stronach istnienia

 

Jezu ufam Tobie

 

11.2024 andrew

1 Listopad
Autor: andrew24
Czytano 129 razy
Data dodania: 01.11.2024

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Senograsta rok temu
    "rosa i niebo u stóp, u tych po drugiej stronie istnienia". Mam nadzieję że w tym roku nie pokłócę się na cmentarzu z żoną, ale kiedyś to były kłótnie, łezka się kręci..:-) Pozdrawiam, super refleksyjny wiersz
  • andrew24 rok temu
    ❤️
  • AnTonia rok temu
    Piękny wiersz :)
  • andrew24 rok temu
    Życzę Wszystkim
    spokojnego dnia. ❤️🙏
  • buuuuuu rok temu
    Piękny, pasuje do tego
    https://www.youtube.com/watch?v=pCWkj_fsYgk&t=3s
  • andrew24 rok temu
    ❤️
  • zsrrknight rok temu
    fajne, bardzo dobre
  • Dekaos Dondi rok temu
    Andrew24↔Ładnie napisane. Tak po prostu!
    Szczególnie→"płomień świec ociepla dusze
                            po obu stronach istnienia"
    Pozdrawiam🙂
  • powracająca... rok temu
    andrew24🙂

    Z wielką przyjemnością przeczytałam.

    Pozdrawiam serdecznie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania