1. sierpnia

Biega nerwowo po domu chłopak,

licząc drobne i w przód i na opak

Takie też w nerwach znosił znoje

jego dziadek gdy liczył przed bitwą naboje.

I każdy z nich ruszył w miasto samemu

Stawić czoło przeznaczeniu swemu

Każdemu z nich serce do przodu się rwie

O to co kocha dzielnie walczyć chce

Jeden różą czerwoną dziewczynę przywita

Drugiemu krwią jak różami całe ciało zakwita,

i każdy cel swój widząc, nerwowo się krząta

gdy wybiła pierwszego sierpnia godzina piąta.

I stanęli obaj przed swym przeznaczeniem

jeden z uśmiechem, a drugi ze zmęczeniem,

i żeby dziś wnuka trafić mogła strzała kupidyna

dziadka kiedyś sięgnęła kula niemieckiego skurwysyna.

---------------------------------------------------------------------------------

Wiersz ten wstawiam 1. sierpnia o godzinie 17:00 - ku czci Powstańców - za to, że wywalczyli naszą wolność, często płacąc za nią swoim życiem.

Cześć i chwała bohaterom!

Komentarze (12)

Pan Buczybór 01.08.2016

Świetne patriotyczny wiersz. Chwała Polsce! 5

świeżynka w pisaniu 21 prawie heh 01.08.2016

Dokładnie dobrze napisane

Tina12 01.08.2016

Przepiękny patriotyczny wiersz. Chwała poległym.
5

Julsia 01.08.2016

Stałam wtedy na baczność. Tak mi kiedyś pani od polskiego powiedziała, że tak się robi. Wiersz przepiękny, łezka mi się w oku kręci za ludzi, którzy polegli w walce za naszą ojczyznę. 5 :)

pharunwh 02.08.2016

I dobrze. Też zawsze stoję na baczność. Zawszę wstaję kiedy słyszę hymn narodowy i wywieszam flagę Polski w czasie świąt narodowych. Trzeba kochać i szanować swój kraj z którego historii możemy być dumny bo pisali ją ludzie odważni którzy w imię wyższych ideałów potrafili rzucić swoje życie na szalę i płacić nim jeżeli zaszła taka konieczność.

Łyżka Durszlakowa 01.08.2016

Wzruszający gest i bardzo ciekawy pomysł ze skonfrontowaniem tych dwóch sytuacji i postaci, 5 :)

pharunwh 03.08.2016

Twój wiersz "Gdy patrzę w ich twarze" też świetny - właśnie przeczytałem i autentycznie mnie wzruszył. Widzę że na weteranów i ich poświęcenie masz taki sam pogląd jak ja.

alfonsyna 01.08.2016

Świetnie przemyślałeś ten wiersz - jako zestawienie dwóch odrębnych, a jednak mocno ze sobą związanych momentów w czasie i dwóch ludzi, z których drugi może żyć swoim życiem dzięki poświęceniu tego pierwszego. Wiersz naprawdę pozostawia po sobie mocno działający na emocje przekaz, szczególnie ostatnia strofa. Zmieniłabym tylko "oboje" na "obaj", ponieważ mowa o dwóch osobach płci męskiej. Piątkę zostawiam z przyjemnością. :)

pharunwh 02.08.2016

Dzięki za podpowiedź - już poprawiłem ten jeden fragment ;)

pharunwh 02.08.2016

Dziękuję wszystkim za pozytywne słowa o wierszu. Uważam się za patriotę i chciałem uczcić tak jak tylko umiałem najlepiej 72. rocznicę Powstania Warszawskiego. Jednym z pomysłów jaki wpadł mi do głowy był właśnie ten wiersz który zaczął się pisać w moich myślach kiedy czekałem na godzinę W w moim mieście.

Billie 02.08.2016

Nie wiem, co napisać... Wiersz jest przepiękny, jeśli mogę go tak określić. Zestawienie odwaliło tutaj kawał dobrej roboty. Wzruszył mnie ten tekst wielce. Jestem pod wrażeniem, daję 5 :)

pharunwh 02.08.2016

Dziękuję. Cieszę się że udało mi się wywołać wzruszenia. Powstania od zawsze były tematem kontrowersyjnym i często uznawane są za zbędne z historycznego punktu widzenia, ale jednak Powstańcy wierzyli w to co walczyli i robili to dla nas - dla następnych pokoleń bo wiedzieli że ich życie na tej walce o przyszłość się najprawdopodobniej zakończy. Powstanie to tylko zdarzenie, data, ale Powstańcy to ludzie o których zapominać nie wolno i krytykować nie wolno bo tak na prawdę nikt nie wie co by było gdyby te 72 lata temu powiedzieli że oni nie walczą. Cieszę się że udało mi się moją poezją wywołać tyle pozytywnych uczuć i w Tobie i w innych czytelnikach którzy zostawili swój komentarz tutaj.

1. sierpnia

Komentarze (12)

Napisz komentarz