"10-letnia dziewczynka"

Kiedy siedzi w przepełnionym smutkiem i mrokiem pokoju mała dziewczynka,

Kiedy przypomina sobie te najgorsze chwile w jej życiu,

Kiedy w końcu zaczyna pojmować czemu nikt jej nie rozumie,

Chociaż wie, że jest okropna, nudna i pusta,

Nie rozumie dlaczego zaczęła to robić,

Dlaczego zaczęła robić sobie krzywdę,

Nie pojmuje jak 10-letnia dziewczynka mogła sobie zrobić krzywdę,

Nie wie dlaczego jej się to podobało,

Czemu czuła, że robi źle a tego nie zatrzymała,

Dlaczego jej nikt nie zatrzymał?,

Jakim cudem nikt nie zauważył?,

Dziewczynka malowała po swoim ciele żyletką,

Nie chce jej winić,

Ona tylko próbowała poradzić sobie ze swoimi problemami,

Ale dlaczego musiała przez to przechodzić sama?,

Czemu nikomu nie powiedziała?,

Zamiast komuś powiedzieć co się z nią dzieje wolała dusić w sobie rozpacz,

Czuła, że zaraz wybuchnie,

Miała wrażenie, że zgnije w środku jak ugryzione, zapomniane jabłko na półce,

Trochę minęło a ona do tej pory nie wybuchła,

Głosy w jej głowie szepczą do niej,

Chcą żeby zrobiła to jeszcze raz,

Ona też tego chce ale wie, że nie może,

Nie ważne jak bardzo się stara je wyciszyć i o nich zapomnieć dalej je słyszy,

Patrzy na swoje blizny i zdaje sobie sprawę jak absurdalne, samolubne i nieodpowiedzialne to było,

Przeklina samą siebie w głowie,

Marzy o tym, żeby blizny zniknęły,

Nie chciała dłużej wyglądać jak dziwadło,

Chciała nosić krótkie spodenki, nie do kolan,

Pragnęła nosić obcisłe i krótkie sukienki,

Nie mogła już dłużej wytrzymać presji,

Zamknęła się w łazience z żyletką,

Dziewczynka płakała, wyła, cierpiała,

Rodzice dobijali się do drzwi ale nie mogli ich otworzyć,

W tym dniu 10-letnia dziewczynka wybuchła w środku a tej starszej na zewnątrz już nie było.