a bo tak

no a bo nie?!

nawet stary durny łeb

młodą trawką się przyprósza

popod wiosny skalą kuszeń -

bo tu bazia, a tam pączek...

już kwiatuszek (sporysz w mące).

stare męki - spliny zimy -

ptaszki trelem już wydrwiły

w piano, w forte, w mezzo aury,

a pod klatką wiew nachalny

się zefirzy i rozpiera.

wiosna, wiosna jak cholera!

...

no a bo nie?

żyć, więc kochać znów się chce,

pomarcować i na głos

wyznać, że choć srebrny włos,

to jak złoto - znów się mieni

w cudzie odmłodzonej ziemi,

pulchnej dżdżownic zabiegami.

wiosna, wiosna! się nie damy!

pikaj, serce, póki wola,

póki ptaszki, wbrew zakolom,

wbrew siwiźnie, na pohybel!

pikaj, serce! skoroś żywe...!

* Styczeń 2019