A ty znowu
Znowu jesteś znowu tu
Jesteś niczym piękne niebo
Mózg mój wierzyć chcę
Wierzyć że skrzyżuje losy
Tak blisko ciebie znów
Ty znowu chcesz pragnąć
Ja znowu wierzyć chcę
Dlaczego życia nasze uciekają
Znów rzec się chcę
Czemu życie to zło
Tak blisko ciebie znów
Tak daleko czuję dobro
Zło panuję ciebie obwiniam
A to ja znów
Nie widzę czego chcę
Znów panujesz nade mną
Komentarze (6)
stała liczba akcentów.
I miał na twarzy taki wyraz boski
Jak ten co wiersze pisząc liczy zgłoski.
Juliusz Słowacki, „Beniowski”
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania