Ach te ranki, ranki przy tobie

Zygmunt Jan Prusiński

ACH TE RANKI, RANKI PRZY TOBIE

Poruszam się w twoim pragnieniu.

Zamykasz oczy by lepiej przyjąć mnie,

w dzikiej kniei rozkochuję świat twój intymny.

Wystarczy mi delikatne wstąpienie,

osądzam sytuację z kolorami -

stara sosna za oknem mruczy jak kot.

Jesteś w moim posiadaniu z rana.

Jakbym cię rzeźbił od nowa,

unosisz się bym dotrwał szlakiem wiatraków -

i ja szukam wiatru...

Obejmij mnie ramionami -

obejmij mnie nogami.

Z iskry powstaje płomień, z ogniska -

pożar ciała!

Ach te ranki przy tobie...

31.8.2011 - Ustka

Środa 20:55

Wiersz z książki "Zbudzisz we mnie rozkwit dźwięków"