Ach, ten Niemen...

A: Ach, jak cudownie nad tym Niemnem, nie sądzisz?

B: Owszem, drogi przyjacielu.

A: Spójrz... Płynie sobie własnym, niespiesznym tempem, nie wadząc przy tym nikomu. Poi drzewa, które tak licznie rosną wzdłuż jego brzegów. Dzikie zwierzęta znajdują przy nim ukojenie w trakcie upalnych, letnich dni. Śmiało można rzec, że współistnieje z otaczającą go fauną i florą w pełnej, niezmąconej niczym harmonii.

B: To wszystko prawda, a nadto warto nadmienić, że stanowił inspirację dla wielu wybitnych pisarzy i poetów, takich jak choćby Adam Mickiewicz, czy też Eliza Orzeszkowa. Był również naocznym świadkiem wiekopomnych wydarzeń historycznych. Zaiste, to niezwykła rzeka.

A: Racja. Razi mnie tylko fakt, że już niestety nie polska...

B: Och, mój drogi... Niemen na zawsze pozostanie polską rzeką w naszych sercach, nawet pomimo faktu, że znajduje się obecnie na obczyźnie. Podobnie zresztą, jak wielu naszych krajan.

A: Czyli Twoim zdaniem stał się swego rodzaju współczesnym emigrantem?

B: Dokładnie to miałem na myśli, drogi przyjacielu.

A: Hmm... To doprawdy ciekawa teoria, która w dużym stopniu do mnie przemawia.

B: Cieszę się, że podzielasz moje zdanie w tej kwestii. No nic, zasiedzieliśmy się trochę w tym niezwykle urokliwym miejscu. Pora wracać do domu.

A: Racja, wracajmy. A Ty Niemnie płyń dalej, niczym nasze życie płynie, choćby i z dala od Ciebie...

J. T.