Aforyzmy - autor Zygmunt Jan Prusiński

AFORYZMY - autor Zygmunt Jan Prusiński

 

Na zgodę twoją i wszelką wątpliwość powracaj z tych łąk zapachem szczęśliwa.

 

Wieczny mój duch odpoczywa - dotykam wszak w tobie piękno ukryte.

 

Ta książka nie ma tytułu; w niej wiersze poukładane jak twoje kosmetyki w szafce.

 

Dumny bocian przemierza łąki wytrwale, jest pieśń w tobie, we mnie, w każdym ruchu.

 

Dzisiaj w moje imieniny jest czas pokojowy.

 

Pomiędzy nami nic się nie zdarzy, nawet nie otworzysz się dla mnie,

by chociaż dotknąć pierwszą stronę książki.

 

Piszę wiersze. Pogoda mokra. Słońca nie ma.

 

Jesteś ty przed ścianą kwiatów. Tylko nie zdepcz dwa żółte kwiatki na ziemi, lubię mlecze.

 

Mnie przyszło zapisać się w tym sadzie.

 

Choć piszę deszczowo, mokrym piórem po twoim konturze znaczeń ciała.

 

- Są tajemnice za drzewem, są tajemnice za kałużą.

 

Roznoszę zapach z sadu, dotykam twoje włosy...

 

Monika kupiła szampana, chce z poetą wypić w Ustce.

 

Słodzi się noc i ciało się słodzi, te ciche interpunkcje, i ta gitara Andrzeja gdzieś z paryskiego zaułku gra, pod smugą światła, jeszcze deszcz nie pada.

 

A jeśli popróbujemy tę noc w smaku - onegdaj Gałczyński pijany napisał też o nocy.

 

Nie zgadzam się z Konstantym Ildefonsem, czy noc może być piękniejsza od Moniki?

 

To w niej ta noc jak kwiaty w wazonie, dlatego umiem rozmawiać o miłości przy delikatnym księżycu który nie ucieka, a daje blask i odblask na twarzy ukochanej.

 

Wybrałem miejsca pocałunków... Teraz będą same ważne pocałunki...

 

Śpij, bądź w tej krainie ze mną.

 

Prószy na ciebie mój sen, ptaki na podwórku milczą.

 

Jest maj a jakby maja nie było, zimno, deszczowo, bezgwiezdnie.

 

Śpij Mario, zostań kochanką chwili.

 

Może uda się przejść na drugą stronę; tam nikogo nie ma prócz naszych śladów.

 

Idźmy dalej za horyzont białych róż, przytulmy się do czerwonej morwy, poczęstujmy się sobą jak niczyimi owocami.

 

Maluję twoje piersi spokojnie leżące.

 

Całuję tę szczelinę nocy z nieba zesłania.

 

Zostań do ostatniej położonej karty na stół, gram o naszą przyszłość z nieznanymi duchami.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • darjim dwa lata temu
    Bardzo ciekawe.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania