AFORYZMY - autor Zygmunt Jan Prusiński

AFORYZMY - autor Zygmunt Jan Prusiński

Póki gwiazda twoja śpi zamocz stopy w rzece.

Narasta brzmienie gór za lasem, otwierasz się jak książka.

Kwieciście wyglądasz w oknie, bezpiecznie przeglądasz lot mew - dźwięki pragnienia wchodzą w ciało.

Uderzają się kutry o siebie, leniwie spoglądają na port.

Las jest książką…

Ta rzeka płynąca koło mnie temperament zgasiła w południe.

Zgrabnie przechodzisz koło akacji, nie zrywasz łodyżek z listkami by powróżyć czy jesteś kochana.

Krępak nabrzozak – poeta czasem zapłakał nad wierszem, pisanym do nikogo.

W okolicach był znany z wigoru i temperamentu, ach ten wędrowny krępak tu i tam i nad moim domem odpoczywał na dębie.

Wychowujemy syna z upadłą kartą., ty zamknięta na wysuszonej polanie nucisz introwersję stłuczoną we mgle.

Nie podejdę do tej nagiej granicy, boję się obudzić puste kartki ciszy w szumie następstw zwyrodnienia.

Mój cień ukryty w sypialni skrada się do twego cienia.