AI - współczesna szeptucha

Oglądając świat z pozycji sedesu, możemy sobie przyklasnąć: nareszcie znalazł się któś ktoś odwalający za nas brudną robotę myślenia! Nareszcie wynaleziono ofiarę losu zdolną uwolnić nas od ponoszenia odpowiedzialności za niefarty! Nareszcie mądra idea pocznie ożywiać zaspane rozumy!

Stworzono cudo i nazwano je sztuczną inteligencją. Choć jest co prawda sztuczna, to z inteligencją nie ma nic wspólnego. Jest dopiero jej zapowiedzią. Porównać ją można do cwanego breloczka na klucze, który przy odpowiednim klaskaniu potrafi odwrzasnąć spod kanapy: TU JESTEM, TU MNIE SZUKAJ!

Niegramotny AI intelektem nie grzeszy na pewno. Skonstruowany na podobieństwo automatycznego pilota w samolocie, jedzie samodzielnie i człowiek alias jego twórca, nie ma wpływu na niewiadomy cel oraz kierunek jazdy.

*

Kto żyw, spieszy się podzielić radosną nowiną, że AI już wkrótce rozwiąże, zastąpi, uruchomi, słowem, wpędzi nas w błogostan. Na razie jest na etapie próbnego główkowania i dopiero wyrzynają mu się ząbki mądrości.

Ale się uczy, całymi szuflami połyka wiedzę. A jak już zgromadzi tyle, że nikt nie będzie w stanie jej policzyć, zabierze się za wyciąganie wniosków. Konkluzje będą nie całkiem kompatybilne z danymi, ale kto by się tym martwił! Wszak to początki, przymiarki! Proces zasysania informacji odbywa się nieustannie i coraz szybciej.

Co prawda pomimo pospiesznego łykania informacji nadal jest głupsza od buta noblisty, ale pocieszmy się: niebawem zakończy edukację i pokaże, udowodni, zarządzi, co następuje: zlikwidować umysłowe zawody, twórców dać na bezrobocie, a fizycznych chwilowo zostawić. Póki co, niech sobie żyją.

Wkrótce nastąpi zmasowana rzeź faktów i pojawią się sobowtóry autentycznych aktorów wydarzeń. Politycy, dzisiejsi i wczorajsi mędrcy, rozpoczną wygłaszać zdania przeciwne do swoich dotychczasowych poglądów, a falsyfikaty będą nie do odróżnienia od oryginału. Doniesienia o czymkolwiek, wojny, pokoje i rozejmy stracą i tak już nadwątloną wiarygodność, a ich realne istnienie stanie pod uzasadnionym znakiem zapytania. Bezradni i zdezorientowani ludzie zaczną podważać dotychczasowe pewniki. Wątpić, podejrzewać, nie dawać wiary w nic.

*

Znikną jajogłowi entuzjaści rozszalałego postępu i rozpłynie się wizja powszechnej szczęśliwości; ludzie pójdą po rozum do głowy, iż musi za pochopnie radowali się, że AI cosik rozwiąże, zaradzi, naprawi, usprawni. Że nie trzeba było ufać w jej niekontrolowaną moc i wyskakiwać z przedwczesnym entuzjazmem. Że zamiast tego, należało uczynić stosowne zabezpieczenia przed swobodnym hasaniem AI po ludzkim losie.