album

siatka oddziela nic

od niczego

dach jest miejscem

którego nie widzą

okna

zbyt naga żeby zachwycać

czekasz na wzrok

uwolniony z korytarzy

trwasz bezimienna

na starej fotografii

przenosisz tajemnice

pod powieki

tyle imion i pragnień

wysłanych do nienikąd

ponad przestrzeń

wracają odbite