Ameba czy pantofelek?

Jednak wolę amebę.

Nie przepadam za wszelką w życiu ozdobnością.

Ameba wydaje mi się praktyczniejsza, prostsza,

chociaż przecież nie taka gładka.

Konik morski jest bardzo pokręconą rybą,

wygląda jak ornament,

przytwierdzony do łodygi podwodnej rośliny

bezwolnie oddaje się pląsom.

Myślę, że ameba czołgałaby się po ziemi,

a żyjąc w morzu - chodziłaby po dnie lekko, podskakując

jak Armstrong.

Wychodząc z domu zamykam drzwi,

zamykam bramkę

i odwracam się do domu plecami.

Dzisiaj zobaczyłam na drodze dojrzałą mirabelkę,

a później biegła przede mną wiewiórka.

Zatrzymywała się co kilka metrów i spoglądała na mnie.

Obie byłyśmy coraz dalej od małej, żółtej śliwki.

Oddalanie się od śliwki i oddalanie od domu

było dla nas tym samym

(tak myślę).

I ani wiewiórka,

ani ja,

nie przypominałyśmy

w tym oddalaniu się

pantofelka, czy pławikonika.

Byłyśmy nieozdobne

jak Armstrong,

jak ameba,

z początku idąc po drodze,

później po morskim dnie.

Średnia ocena: 4.1  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (27)

  • Narrator dwa lata temu
    Prawdziwa mistrzyni potrafi pisać po polsku bez błędów, a wciąż wychodzi z tego niepojęta magia.
    ?️?️?️?️?️
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Jak to napisał Owsianko o spojrzeniu Cortazara na odbiór tekstu? "Czytelnik powinien być aktywnym partnerem autora. Uczestnikiem wędrówek szlakami wyobraźni. Razem z pisarzem współtworzyć ma utwór".
    Narratorze, to Ty magicznie przemieniłeś jedną wiewiórkę w pięć wiewiórek. Dziękuję:)
  • befana_di_campi dwa lata temu
    Szymborskowate ;) Oceny pozostawiam innym użytkownikom ;)))
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Taka tam moja zabaweczka... Ja czasem uzupełniam komentarz zaznaczając coś w gwiazdkach, ale wolę komentować (i u siebie - czytać komentarze). Dziękuję za wizytę.
  • Grain dwa lata temu
    Nie zgadzam się z frazą o Armstrongu /może z takim ujęciem/ - on także nie był zdolny, to tylko różnica przyciągania ziemskiego i na Księżycu.
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    To tylko porównanie. Chodzenie po morskim dnie przypomina chodzenie po księżycu. Przecież ciało zanurzone w cieczy traci (pozornie) na wadze tyle, ile waży ciecz wyparta przez to ciało. A życie? Się przeżywa i dzieli się przeżyciami lub... demonstruje i dzieli demonstracjami.
  • Grain dwa lata temu
    Trzy Cztery tak, ale to jednak inne środowiska, od wiewiórki.
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Grain, muszę teraz pomyśleć: co ma na myśli Grain? :)
  • Szpilka dwa lata temu
    Ja wolę konika morskiego, odciąża i zaciąża, na sekundowym filmiku konik rodzi szybko i sprawnie, ale super ?

    http://imponujacefakty.pl/czy-samiec-moze-urodzic/

    Twój wiersz wprowadził w morskie głębiny, a potem można było usłyszeć muzę Armstronga. Bardzo fajne pisanie, obrazowe i zrozumiałe ?
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Dziękuję, Szpilka. Film z konikiem morskim bajeczny. "What A Wonderful World"...
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Trzy Cztery↔Taki zmyślny tekst. Może mix ameby, wiewiórki w pantofelkach oraz Armstronga, zbierającego mirabelki na Księżycu, obrazuje metaforycznie, wielu ludziów, o czym w pewnym sensie, mówią dwa ostatnie wersy.
    A tak poza tym, dno morza i tu, to dwa różne światy. Chociaż owe miksy, bywają napędzające. Anty stagnacyjne.
    Na Trzy Cztery↔Pozdrawiam:)?↔%
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Dekaosie, cudowny ten Twój komentarz, te mirabelki w księżycowy pyle, i reszta. Dzięki!
  • słone paluszki dwa lata temu
    Ogromnie podoba mi się komentarz Dekaosa:
    "mix ameby, wiewiórki w pantofelkach oraz Armstronga, zbierającego mirabelki na Księżycu"
    i pozwolę sobie, tak widzieć tekst.

    Właśnie na tym księżycu, gdzie Armstrong podskakuje obok wiewiórki w pantofelkach, a przed nimi faluje ameba i wszędzie rozsypane mirabelki, a cały obraz w zwolnionym tempie.

    Bardzo działa na wyobraźnię. Gdybym potrafiła rysować, na pewno powstałby komiks z tymi bohaterami :))))))
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    I miks, i ko-miks, bardzo fajna wizja:))
  • Pobóg Welebor dwa lata temu
    Ile bym dał za to, żeby przez chwilę być taką amebą!
    Jej świadomość, w którą nie wątpię, to musi być inny wszechświat zupełnie. A może w ogóle jednokomórkowce dzieląc się zachowują wspólną świadomość? To byłoby niezłe.
    Fajny opis pławikonika. Pozdrawiam ?
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Do ameby mam sentyment z powodu jej nibynóżek. W zależności od potrzeby może je zamieniać w nibyrączki (żeby coś schwytać). To jest dla mnie zabawne. Nawet samo słowo "nibynóżki" jest zabawne.
    Jeden pierwotniak ma nibynóżki, inny nazywa się pantofelek, bo wygląda jak but z wyszytym na nosku kwiatkiem. I jeszcze to słowo - pierwotniak. (To tak na marginesie, bo w tekście - o czym innym).

    Dzięki za wizytę :)
  • Florian Konrad dwa lata temu
    Bardzo mi się podoba
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    O, to miło. Dziękuję!
  • Tjeri dwa lata temu
    Wychodzi na to, że jestem zdecydowanie amebą. I że podziwiam pantofelki.
    Ameba we mnie konsekwentna i w miarę świadoma. A jednak konik morski obok sowy, moje ulubione stworzenie. Jestem prosta i kocham prostotę, ale gdy wykopałam ozdobną klamkę, pomyślałam że dużo tracę.
    Trzy Cztery, Twoje teksty mogłyby być moimi gdybym potrafiła tak pisać.
    Bardzo mi się wiersz podoba.
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Tjeri, dzięki za te słowa. Co do klamki - jak i gdzie ją wykopałaś? To ciekawe. Napisz.
  • Tjeri dwa lata temu
    Trzy Cztery
    Przegapiłam pytanie.
    Na działce Rodziciela :). I właściwie był to połowa klamki, ułamana reszta się nie znalazła.
  • Tjeri dwa lata temu
    Ucieszyło mnie to znalezisko. Sąsiad Rodziców jak kopał przy okazji jakiegoś remontu, wykopał "tylko" przestrzelone czaszki. W dzieciństwie dość często takie znaleziska w okolicy były. Niedaleko był strategiczny węzeł kolejowy i działo się...
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Tjeri, szkoda, że tylko połowa. Ale to też ciekawe. wyobraź sobie - dwoje ludzi miało jakieś wspólne drzwi. ale - rozstali się. I złamali klamkę na dwoje. Jedno z nich zakopało połowę klamki w swoim ogrodzie, a drugie - w swoim, na końcu świata... Mogło tak być. Nie ma wspólnych drzwi, to i nie ma całej klamki. Nikt już z niej nie skorzysta! Haha, taka bajeczka dla Twojego, ozdobnego znaleziska.
  • Tjeri dwa lata temu
    Trzy Cztery
    Albo ktoś zniszczył i wyrzucił klamkę, by na pewno nie wrócić.
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Tjeri, mogło tak być.
  • Piotrek P. 1988 dwa lata temu
    Bardzo przyjemna w czytaniu, że tak to określę, rozkmina. I komentarze są także bardzo pozytywne.

    ? ? ? ? ?, pozdrawiam ?️
  • Trzy Cztery dwa lata temu
    Piotrek, dziękuję za pięć błękitnych śpiących pierwotniaków i wiewiórkę. Taka wędrownicza rozkmina...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania