Ja też oczywiście już wczoraj czytałem, ale nie pisałem nic, bo dotychczas bardzo chwaliłem, a tym razem nie bardzo wiedziałem, co napisać, bo... tempo trochę siadło. Nie posunęłaś akcji ani o krok. Ale być może potrzebne to było w imię dalszego ciągu. W każdym razie czekam na ciąg dalszy.
Miło mi, że też tu dotarłeś, Grisza. 😊 Osobiście bardzo lubię ten rozdział. Jest to faktycznie przestój między ważnymi wydarzeniami, ale takie fragmenty są potrzebne. Mogłam tu przedstawić dynamikę relacji bohaterek oraz charakter ich podróży, trochę sobie pomarzyć i porozmyślać.
Amnezja Wsteczna, tak właśnie podejrzewałem, że potrzebny też jest od czasu do czasu swego rodzaju rys psychologiczny. To co - następny rozdział... pod choinkę?
Grisza O nie, mam nadzieję, że nie... Przestój między tym rozdziałem a poprzednim był spowodowany głównie moim urlopem. Teraz zamierzam iść za ciosem i zabrać się za kolejną część od razu. Teraz, w tej chwili. 😉
Cześć! Czekałam na Ciebie 😉 Dziękuję za poprawienie mnie - coś mi się kojarzy, że już kiedyś zrobiłam ten sam błąd i ktoś mi zwrócił na to uwagę, może nawet Ty. Przyzwyczajenia! Oczywiście poprawię. Jeśli chodzi o sam rozdział, to bardzo go lubię w tej postaci, z tych powodów, które opisałam w odpowiedzi do Griszy - co nie zmienia faktu, że doceniam różne opinie.
Następny rozdział wstawię znacznie szybciej. Właściwie jest już cały napisany, tylko kilka korekt przede mną. 😆
Zauważyłam ostatnio, że starzy zadowoleni (pogodni duchem) ludzie są jakby otoczeni taką aurą i nie ważne, że tak wyglądają na zewnątrz.
Ważne kim są od środka.
Komentarze (13)
Pozdrawiam serdecznie i życzę spokojnych świąt.
https://www.opowi.pl/szklana-dziewczynka-rozdzial-pierwszy-a115129/
Następny rozdział wstawię znacznie szybciej. Właściwie jest już cały napisany, tylko kilka korekt przede mną. 😆
Dawno sama nic nie publikowałaś, Jesieni!
Ważne kim są od środka.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania