Aniele w białym fartuchu

Nie mijasz nikogo tak,

jak się zwykle mija —

w pędzie życia

i śpiewie ptaków.

Nie zbierasz na nowy klejnot w pierścionku,

we włosach masz łunę księżyca.

Nie możesz mieć serca małego —

za dużo tam smutku

i szczęścia.

Nie widzisz też ludzi normalnie-

ich trzeba dziś wszystkich ratować.

Tak jesteś na co dzień szalona,

bo czyste dobro

musi być takie.

Tak płyniesz przez życie niezwykle —

jeden dzień Twój

jak cała innych wieczność.

Tak wszystkim o Tobie opowiem —

aniele w białym fartuchu.