Anioł Dobroci

dedykowane: mojej śp. Babci Karolinie Hrehorowiczowej

Migreny łapa szponiasta

oskalpowała. Przepikowała

cebulki włosów. Głowę koroną

ściskając żelazną -

Żar skwierczącego ciała

od wewnątrz zasnuł

dym gryzący aż trzasnęły

dymniki powiek

Wtedy Ona spłynęła frunąc

Dobroci wielkiej Anioł

i położyła kompresy złote -

swe dłonie leciutkie i chłodne

na roztrzaskaną katuszą aurę

Pachnie Jej suknią - kamieniem

rozgrzanym. Lawendą. Rędziną

Rzeką i miętą. Także lekarskim kozłkiem -

a choć podziobie cierpienia włókienko

noc zaraz przytuli do maku czerwonej piersi

i sen kojący pośle

Następne części: Anioł Dobroci

Komentarze (6)

wicus 25.09.2020

Nigdy nie przypuszczałem, , że thriller może być tak piękny.

befana_di_campi 25.09.2020

Zwłaszcza migrena ;)

Serdecznie :)

Pasja 26.09.2020

Takie dedykacje są bardzo wzruszające. Anioły odchodzą, przychodzą i zawsze pozostawiają ukojenie.

Lawendą. Rędziną
Rzeką i miętą. Także lekarskim kozłkiem - zapachy pełne miłości.

Miłego dnia

befana_di_campi 26.09.2020

Kiedyś za tego "Anioła" otrzymałam pierwszą nagrodę w poetyckim konkursie o Aniołach. Trzy ebooki, które mnie wyjątkowo ucieszyły :-)

Bardzo serdecznie :)

Szpilka 26.09.2020

A mój dziadek herbu Kościesza, poniżej jest jego nazwisko, Twojej Babci też:

https://szlachtarp.pl/lista-nazwiskIndex14.html

"noc zaraz przytuli do maku czerwonej piersi
i sen kojący pośle"

Celne, ładne i prawdziwe, nigdy nie spotkałam Anioła Dobroci ani na jawie, ani we śnie ?

befana_di_campi 26.09.2020

Mnie też ktoś nazywa czasem "Aniołem Dobroci" ewentualnie "Brutalną Jędzą" :p

Anioł Dobroci

Komentarze (6)

Napisz komentarz