Anioł Gniewu:Początek

ROZDZIAŁ I

Pierwsze Spotkanie

Było to w małym mieście Grimorg. Życie pewnego chłopaka miało się zmienić właśnie dzisiejszego wieczoru...

Erik chłopak o kruczych włosach i niebieskich oczach, zawsze przepełniony gniewem i negatywnymi myślami. 15 letni ale po mimo swojego młodego wieku życie dało mu lekcje o których miał pamiętać do końca swoich dni. Wiecznie zamyślony i nie obecny właśnie przechodził dość późno, było ok pierwszej może drugiej w nocy. Pewnie się zastanawiacie jak tak młody chłopak chodzi sam w nocy po mieście? Erik lubił się wymykać bo tylko wtedy był sam, tylko wtedy mógł się uspokoić i pozbierać myśli. Gdy miał już wracać do domu nagle usłyszał potężny huk. Chłopak nie wiedział co się dzieje, był skołowany i zaszokowany. Przez chwile stał w miejscu jak sparaliżowany,chciał się ruszyć jednak to uczucie mu nie pozwalało. Coś kazało mu stać,nagle usłyszał głos:

-Nie bój się Eriku

-Kim jesteś!? Gdzie jesteś?! skąd znasz moje imię!?

-Eriku spokojnie nie zrobię ci krzywdy jestem wysłannikiem mam ci do przekazania wiadomość.

-Jaką?! Co za wiadomość!? od kogo!?

-Już za niedługo się dowiesz bądź cierpliwy ANIELE GNIEWU

-Kto!? Jaki aniele gniewu?

-Przekonasz się wkrótce...

Nagle tajemnicza postać wyłoniła się z jak by znikąd. Gdy chłopak zobaczył że ma skrzydła zamurowało go zdołał wymamrotać tylko tyle: Ty.. ty.. jesteś... jesteś...

Anioł przerwał mu-tak jestem aniołem, ma na imię Rafael zapamiętaj to imię, zeszczę się spotkamy.

Po tym zdaniu Erik upadł na ziemię, ostatni widok jaki miał szansę zobaczyć to: Para białych skrzydeł z srebrnymi końcówkami oraz dobrze zbudowaną postać, między tymi skrzydłami. Postać ta była owinięta białą togą z pozłacanymi końcami. Twarz anioła

była przyjemna dla wzroku. Był dość wysoki, jego włosy nie były blond a przynajmniej nie można tak tego ująć. Włosy te były koloru czystego złota...

Chłopaka obudziły promienie porannego słońca. Pierwsze co przyszło mu do głowy: To czy to co miało wczoraj miejsce było fikcją czy jawą? Długo się zastanawiał. W końcu uznał że to tylko sen, i nigdy coś takiego nie miało miejsca.

Chociaż Erik zwątpił w to co go spotkało tamtej nocy, sądząc że to tylko sen pewne fakty nie dawały mu spokoju na przykład:Skąd tak dobrze zapamiętał widok anioła przecież to sen, najzwyklej nie pamięta się takich rzeczy. No a przynajmniej Erik miał z tym problem. A po za tym nie pamiętał żeby wracał do domu, a obudził się w swoim łóżku...