Anioł kontra śmierć

Całe życie ciężko pracował, już od najmłodszych lat pomagał rodzinie, matce, która nigdy nie pracowała. Miał wiele zmartwień, przeżył biedę, często brakowało nawet suchego chleba. Pewnego dnia poznał kobietę, którąś z kolei, ale to była ta, która została już do końca. Wiele razem przeszli, jak przysięgli przed Bogiem: "Na dobre i na złe", tak też było. Były kłótnie, były rozstania ale nie potrafili bez siebie żyć. W chorobach wspierali się wzajemnie. Oboje dużo przeszli, ciężkie czasy a wychować musieli piątkę dzieci. Czasem sami nie zjedli ale nakarmili dzieci, dawali im wszystko na co ich było stać, bo to one były najważniejsze. Życie ich nie rozpieszczało, choć często nie mieli nic, potrafili zrobić coś. Ta skromność nauczyła ich szczerości, potrafili ostatnim się podzielić. Doskonale przecież rozumieli tych, którzy nic nie mieli dlatego nigdy nie odmówili pomocy. Tak zostało do dziś dnia... Tą wiedzę, tą szczerość wpajali swoim dzieciom i właśnie to dzieci wyniosły z domu lecz życie coś zmieniło i niektórzy z nich pod wpływem drugiej osoby zmienili się. Zastanawiali się dlaczego nie mieli wszystkiego, tak jak mają ich dzieci; co tylko zechcą, dostają. Ale czy to jest najważniejsze? Czy to dobry przekaz? Może i nie mieli wszystkiego ale mieli dom, rodzinę, miłość i troskę rodziców, mieli co zjeść. Mieli wsparcie i dobre wychowanie, co uczyniło ich wartościowymi ludźmi. Żyli skromnie, oszczędzali ale z czasem wpłynęło to na ich zdrowie. Najpierw ona, zachorowała, nie miała tyle sił i zdrowia co kiedyś.. ciężko było jej się z tym pogodzić ale dzięki jego wsparciu i ich córek mogła mieć lekarstwa, których potrzebowała by móc żyć z tymi chorobami. Nauczyła się z tym żyć i cieszyć się, że jest, że chodzi, że mówi. Potem on, nagle pewnego dnia przewrócił się. Dostał niedowład prawej nogi. Lekarze... bez wszelkich badań postawilli diagnozę: KRĘGOSŁUP! Pierwsze tabletki- witaminki dla małej dziewczynki, a tak na serio to witaminy na kręgosłup. Drugie podejście: witaminki dla dużej dziewczynki... Inny lekarz na szczęście był o niebo lepszy bo przepisał konkretne tabletki 20sztuk za 50zł, na tyle drogie że musiały pomóc, a były przecież przeciwbólowe i przeciwzapalne:/ no i jak się potem okazało, pacjent z niedowładem nogi, którą ciągał jak kulawy pies gdyż nie mógł na niej stać bo się przewracał, miał wrócić do pracy. Diagnoza tego chirurga okazała się najlepsza: pacjentowi nie chce się pracować. Pacjent brał tabletki choć go noga nie bolała i wrócił do pracy. Z czasem stan się pogorszył ale lekarz poszedł na rękę i dał zwolnienie pacjentowi, któremu najzwyczajniej w świecie nie chciało się pracować. Dzień przed powrotem do pracy zabrano go karetką pogotowia do szpitala ze sparaliżowaną prawą nogą i prawą ręką. Na poczekalni SOR-u poznał wiele ludzi którzy nawet kilka dob czekają na przyjście tej w czarnej długiej pelerynie z kosą. A co z nim?! A on... on spotkał Anioła, dzięki któremu w miarę szybko znalazł się na badaniach. I jak się okazało dużo nie brakowało na spotkanie z czarną damą bo woda zalała mu prawie cały mózg a sparaliżowane części ciała puchły... Nie każdy z czekających tam spotkał swojego Anioła stróża, a lekarze mieli mniej pracy bo większości z nich nie musieli już badać gdyż dla niektórych było zwyczajnie za późno. Na szczęście on miał swojego Anioła i to jemu on i jego rodzina zawdzięczają życie, które dobiegało końca. Dostał drugą szansę.. przecież był dobrym człowiekiem, za równo on jak i ona. Dalej mogli cieszyć się wspólnym życiem. Nadal się kłócili, godzili, nadal o siebie dbali i bardzo się kochali. A ponieważ jedno bez drugiego żyć nie umiało, postanowili że kiedyś, gdy przyjdzie czas pożegnać się z tym światem, zrobią to razem.