Usunięte Autor: Anonim Czytano 453 razy Data dodania: 05.09.2015
Średnia ocena: 4.8 Głosów: 4
Zaloguj się, aby ocenić19
Komentarze (12)
Anonim05.09.2015
Ślepiec zgubił się w metrze swych myśli? XD
Co do wiersza, poprzednie bardziej mi się podobały, ale te również ma w sobie nutkę tajemnicy :3
Anonim05.09.2015
Raczej się odnalazł :)
W tym akurat chodzi mi bardziej o prosty, swojski nastrój codziennego życia niż metaforyczne doznania emocjonalne z pogranicza oniryzmu (bosze, to zdanie to taka chujowa poezja :P). Raczej o to, by pomyśleć niż poczuć.
Anonim05.09.2015
PS. Ale lepiej mi, kiedy macie coś własnego na myśli :)
Anonim05.09.2015
Nawet jak mam coś swojego na myśli, to w wierszach o tym nie mówię, bo myślę, że to nie to ;_;
Wiem, że chodzi o codzienność, ale ta codzienność i tak została pokazana w ciekawy sposób XD Aż zazdroszczę :c
Ja nie, a nieźle pisze :)
Jak będziesz żył w takim ciągłym biegu i nikogo nie zauważał, to nagle całe życie przeleci obok Ciebie nie wiedząc kiedy. Zwolnij tępo 5 :)
Anonim05.09.2015
Prawda. Zauważyłem, że ludzie rozmawiając z niektórymi zawodami - nawet nie ludźmi, ale zawodami - nie patrzą w ogóle w twarz, ale gdzieś ponad, obok, w podłogę, niebo, sufit, cokolwiek. Gadając z taksówkarzem koleś był zszokowany, że poznaję jego twarz. Przedwczoraj przywitałem kelnerkę po imieniu i pierwszy raz się jej to zdarzyło po 7 latach w Ptasim Radiu. Trochę szok - nikt, nigdy?
Nie, nikt nawet nie pamiętał twarzy - i właśnie tutaj ujawnia się (nad)ludzka pycha, jeśli ktoś sądzi, że niektóre mundury ścierają twarz z człowieka.
Bardzo głęboki tekst, miałem jako pierwszy napisać koma, ale nie wiedziałem co... Teraz już wiem co napisać...
"To rutyna cię zabija, czasu siostra
Piękna i bardzo prosta, budzi postrach"
Rutyna zabija w nas uczucia i emocje, a fragmenty pamięci się na siebie nakładają.
Ale co, emocjonalnie nie porwał, czy przekaz, czy coś?
Shit happens, bro.
Anonim06.09.2015
Dominik, to chodziło o zwykłą, szarą codzienność, co zostało akurat dobrze napisane XD Nie wiem, wydaje mi się, że bohater nie spamiętuje twarzy osób, które zobaczył, bo wszystkie są do siebie zbyt podobne. Dobrze trafiłam z interpretacją? XD
Komentarze (12)
Co do wiersza, poprzednie bardziej mi się podobały, ale te również ma w sobie nutkę tajemnicy :3
W tym akurat chodzi mi bardziej o prosty, swojski nastrój codziennego życia niż metaforyczne doznania emocjonalne z pogranicza oniryzmu (bosze, to zdanie to taka chujowa poezja :P). Raczej o to, by pomyśleć niż poczuć.
Wiem, że chodzi o codzienność, ale ta codzienność i tak została pokazana w ciekawy sposób XD Aż zazdroszczę :c
Jak będziesz żył w takim ciągłym biegu i nikogo nie zauważał, to nagle całe życie przeleci obok Ciebie nie wiedząc kiedy. Zwolnij tępo 5 :)
Nie, nikt nawet nie pamiętał twarzy - i właśnie tutaj ujawnia się (nad)ludzka pycha, jeśli ktoś sądzi, że niektóre mundury ścierają twarz z człowieka.
"To rutyna cię zabija, czasu siostra
Piękna i bardzo prosta, budzi postrach"
Rutyna zabija w nas uczucia i emocje, a fragmenty pamięci się na siebie nakładają.
4
Shit happens, bro.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania