Apo tem lipa

stalowe drzwi się otwierają

płynie krew wysycha Eufrat

że wschodu zło dźwięk metalu

zamiast wschodu słońca

budzą się gniewni strażnicy

człowieka zaślepienie

człowieka upadek

umiera ciało płonie duch

w wiecznym ogniu w ciepłym dniu

ogród kwitnie chcę tam być

wybaczam wszystko wszystkim

co złego to nie ja w pokucie trwam

proszę o pokój nie słucha nikt

mamona na oczach w moich słona woda