Apokalipsa

jesteś jakaś dziwna

mokre prześcieradło

Bóg nie będzie karmił ptaków

spojrzał czysto na rzeczywistość

serce przebite strzałą

krew na koszulce

wycieram

wylewa się z tętnic

księżyc zmęczony

wszystko mu zwisa

niebo usiane meteorami

kometa leniwa jej ogon

kryzys zawsze wśród biednych dzielnic

rząd upada razem z biurami podróży

drzwiami ktoś trzaśnie

nigdy nie po umieramy

płonie Notre Dame