APOLLO

Grecka bogini ma to do siebie,

że tkwi na ziemi bardziej, niż w niebie,

i mimo całej swojej boskości

ma w sobie ludzkich dość przypadłości.

 

Miłość i zazdrość, żal, wstyd, nienawiść,

świadomość władzy i zwykła zawiść.

Wszystko to daje ludzkie oblicze,

na które... w naszych relacjach liczę!

 

Kto? Ja, Apollo patrzący z góry,

co miast na ziemi – jest bliżej chmury.

I choć w obłokach bujam z Erato,

o tobie tylko wciąż śnię, Beato...

Średnia ocena: 3.7  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Poncki 10 miesięcy temu
    Zgrabna, choch chyba napisał bym to bez przecinków. 5
  • Grisza 10 miesięcy temu
    Same przecinki usunąć ciężko - musiałbym napisać to bez jakiejkolwiek interpunkcji, a ona odgrywa w tym wierszyku wspomagającą rolę. Dzięki za ocenę :)
  • PatrycjuszKR 10 miesięcy temu
    Bardzo ciekawy wiersz daję 5 😉😊
  • Conie 10 miesięcy temu
    Pomysłowy i miły w odbiorze.
  • Laura Alszer 10 miesięcy temu
    No pięknie, Grisza! Pięknie!
    Pozdrowienia dla szanownej wybranki ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania