artysta

stałeś się dla mnie ikoną

nawet sen nie pozwala zapomnieć

wielce niezrozumiały byłeś

a jesteś tak bardzo mój

snuję wizje dalekie

dzieli nas szkło cywilizacji

i brak twojej świadomości

oddam ci płótno

lecz boję się zniewagi

wymyśl mnie

łoizok

Komentarze (10)

laura123 2 miesiące temu

Ja to ostatnio w jedną stronę mam skojarzenia... czy ten wiersz jest o wierze w Boga? Motyw syna marnotrawnego?

łoizok 2 miesiące temu

nieee, to nie ta strona (chociaż faktycznie po Twoim spostrzeżeniu zauważam że mogłoby o to chodzić) natomiast ja poszedłem w bardzo prostą i banalną stronę, zakochanie w osobie która nie ma pojęcia o naszym istnieniu...

laura123 2 miesiące temu

Widocznie nie znam się na poezji, a może tylko na pewnych zwiazkach partnerskich. Bywa.

łoizok 2 miesiące temu

No właśnie wydaje mi się że się znasz na poezji, no i dlatego poprosiłem o Twoją opinie

laura123 2 miesiące temu

Nie znam się, bo nie rozumiem Twojego wiersza.

Jesteś mój... wymyśl mnie. Jak to rozumieć?

łoizok 2 miesiące temu

Może jako coś w stylu "ja Ciebie kocham a Ty nawet nie wiesz o moim istnieniu".

laura123 2 miesiące temu

To skiepsciles ten wiersz po całości. Z tych wersow to nie wybrzmiewa. Jeszcze motyw płótna tym bardziej kieruje w maliny.

łoizok 2 miesiące temu

Kurczę z jednej strony szkoda że ma to inny wydźwięk, a z drugiej cieszy mnie to że każdy może mieć tutaj swoją interpretację. Dziękuję Ci bardzo za poświęcony czas :)

Celina 2 miesiące temu

Jeśli chodzi o szczegóły stylistyczne to chyba powinno być: "snuję wizje dalekie: lub snuję wizję dalką". A jest "snuję wizję dalekie". Takie ni przypiał, ni wypiął. Ogólnie podoba mi się ten wiersz.

łoizok 2 miesiące temu

Ojej faktycznie, tam miało być "wizje" dziękuję za czujność! :D

artysta

Komentarze (10)

Napisz komentarz