Aż po kres antocyjanów (wiersz okolicznościowy)

[Liryk okoliczmościowy, czyli coś dla Par Młodych, spisany chyba w 2016r.]

... a ja ci drżeć przysięgam

aż po późną jesień,

przeczuwać każdym nerwem

kiedy się kołyszesz.

Ty przysięgnij wierność

po kres chloroplastów

i razem się zezłoćmy

pod zwieńczeniem lasu.

Ukołysz, ukołyszę.

Na znak, dajmy drżeniom,

rysunek na powierzchniach

w grze świateł i cieni.

Szept wiatru powie światu,

że para dozgonna

na tej oto gałęzi

nie zna wiarołomstwa.

A kiedy mróz nas zetnie

i strąci, niech cud

spoczynku blaszka w blaszkę,

uczyni nasz buk.

Komentarze (13)

Łukaszenkow 2 dni temu

I wysraj się na klatę abym poczuła że żyję?

Mona Demona 2 dni temu

Tak, to jest trochę 'weselne', ale dojrzałe, nieintantylne. Podoba mi się.

TseCylia 2 dni temu

Dziękuję. ;)

TseCylia 2 dni temu

Nie trochę, tylko po całości, bo na konkretną okoliczność spisane.

Mona Demona 2 dni temu

TseCylia Z weselami kojarzy mi się Bajor. Chyba dlatego, że kiedyś oglądałam kasę z wesela koleżanki i leciały tam w tle jego piosenki. To się tak bardzo źle zestarzało.

Twój wiersz nigdy nie będzie trącić myszką.

TseCylia 2 dni temu

Mona Demona , starałam się trochę, aby nie wyszła laurka z Częstochową:)

Mona Demona 2 dni temu

TseCylia Widać i czuć :)

TseCylia 2 dni temu

Mona Demona raz jeszcze dzięki;)

Mona Demona 2 dni temu

TseCylia nie ma za co :)

Grafomanka 2 dni temu

Dobry rym, i faktycznie liryką ocieka... w takich weselnych kawałkach łatwo o częstochowę się otrzeć, Ty pięknie tego uniknęłaś... 👏

TseCylia 2 dni temu

Dziękuję. :)

Grafomanka 2 dni temu

TseCylia, chodź na pitolo, pośmiejesz się trochę... xD

TseCylia 2 dni temu

Grafomanka etam, poczytałam, wystarczy... zaraz spać...;)

Aż po kres antocyjanów (wiersz okolicznościowy)

Komentarze (13)

Napisz komentarz